Uzun bir aradan sonra ben geldimm 🤭
Aylardır uygulamaya girmiyordum bu yüzden yorumlarınıza dönüş yapamadım, fakat az önce girebildim ve çoğunuzun yeni bölüm beklediğini gördüm. Dedim ki boş bir vakitte hemen halledeyim.
Bundan sonra araları fazla uzatmadan bölüm atmaya başlayacağım, umarım 🥺💓
🐞
Elimi İgnis'in yumuşak beyaz tüylerinde gezdirirken, yattığım yatağa daha fazla yayıldım. Akşam olmuştu ve eve gelmiştik, Loira mutfakta yemek hazırlarken biraz kestirmek için odaya çıkmıştım.
Tabii bana aşık(!) olan İgnis peşimi bırakmamış nereye gidersem yanımda gelmeye başlamıştı. Sonuç olarak şu an onunla beraber uyukluyorduk. Moly ise nerede, ne yapıyordu hiçbir fikrim yoktu. Aşağıda yemek yiyor da olabilirdi.
"Söylesene İgnis, bu süre nasıl geçecek?" dedim bu kedinin konuşamayacağını bilerek, hoş bir cevapta beklemiyordum. 2 hafta yani boru mu?
Karşılık olarak aldığım tek şey ise hapşırığa benzeyen bir sesti, saçma olsa bile buna kıkırdadım. İgnis bile üşütmüş olmalıydı.
Anlayacağınız sihirli bir kedi de olsanız, bu illet şeyden kurtulamıyordunuz.
Şimdi Boris burada olsaydı, üşümezdim ki!
Odanın açık kapısında Loira'nın görünmesi ile bayık baktığım gözlerimi açtım. Ayaklarının dibinde dolaşan Moly ise beni görür görmez zıplayarak yanıma gelmişti.
Kendimi çok yorgun hissediyordum ve sanırım bundan etrafımdaki bütün canlılar paylarını alıyorlardı.
İgnis yanımda uzanırken Moly üstüme yatmış, çenemi yalamaya başlamıştı. Gülümsedim ve boşta olan elimde onunda kafasını sevdim.
"Offf kalk hadi, her şeyi ben yapıyorum sen hâlâ yatıyorsun!" Loira'nın sesli isyanından sonra ona herne kadar hak vermesem de- çünkü ben padişahın kızıyım- ayağa kalktım ve peşinden mutfağa doğru ilerledim. Merdiven inmek bile yorucu geliyordu.
Ancak Loira mutfağa değil de salona ilerlediğinde yemeği salondaki masaya kurduğunu anladım, yani bir fark olmazdı sanırım. Hem şu an aklıma gelmişti de, bu kız hani hamileydi? Ne ara hazırlamıştı bunları?
'Sen camış gibi yatarken olmasın?' Aynen Zoe aynen!
Salona indiğimde gelen ani enerji ile sandalyeye koşarak oturup yemekten yemeye başladım, yani Loira diye demiyorum ama eli çok lezzetliydi.
Loira'da yanımdaki sandalyeye oturduğunda, ilk defa yemek görmüş gibi yiyen bana burnunu kırıştırarak baktı. Açım ne yapayım?
Tabağımı hızla bitirip, büyük su bardağına su doldurdum ve onu da bir dikişte içtim. "Yavaş ol elinden alan yok ya!" diye isyan eden Loira'ya bakmadım bile.
Yemek bizde her şeyden önce gelir, yiğenim.
'Neden arabeskçi adamlara bağladın ki?' Bilmiyorum, boşver.
Loira'da acıkmış olmalı ki fazla beklemeden yemeğini yedi, hangimiz hamileydi pek fark edilmiyordu açıkçası.
Sanki acelem varmış gibi hissediyordum, Loira ayaklanmadan masayı ben toplamaya karar verdim, onun önendekileri ve kendi yediklerimi kaldırdım. Tabii ki tezgaha koymuştum.
Ancak içeri dönmek içimden gelmedi, anlık gelen enerji yine gitmişti. Ruh halim sürekli değişiyordu, acaba deliriyor muydum?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurdun Mührü (+18) | TAMAMLANDI
Werewolf|+18| Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı. Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum. Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordu...
