Fantastik'te 74. Olmuşuzzzz!
Bölümde +18 içerik bulunmaktadır.
🕸️
'Yaklaşık 1 ay öncesi'
"Almira?"
Başım gelen ses ile yavaş bir şekilde kapıya döndüğünde, Doğal taş Boris'imi, yani müstakbel bebeğimin babasını görmüştüm.
Yanında da şey vardı. Lucas. Ama hayır dönüştüğü zaman kuyruğu olmayan kurt olan değil, Loira'nın mühürlüsü ve bebeğinin babası olan Lucas'tı.
Loira'nın kıkırtısını duyunca tekrar ona döndüm ve gülüşümü elimle kapatıp yere biraz daha eğilip onun gibi gülmeye başladım. Sonra gülüşüm yüzümde dondu çünkü, yapmam gereken önemli şeyler de vardı.
Bunlardan birincisi; bir bebek yapmaktı. İkincisi; bu bebeği Boris ile yapmaktı. Son olarak da üçüncüsü; Boris'ten nasıl bebek yapılacağını öğrenmekti.
'Sıralama karıştı sanki biraz?' evet sanırım tam tersi olmalı.
Loira koltuğa tutunarak dizlerinin üzerinde durdu ve sürünerek zeminde ilerlemeye çalıştı. Ben olduğum yerde kaldım ve kendimi Boris'in kolları arasında hayal ettim. Kanıma karışan alkolde düşüncelerimin çoğunu bel altı olarak çeviriyordu.
"Gidemezsin!" Dedim Loira'ya, ve yüzümü ağlamaklı bir şekle soktum.
O da tıpkı benim gibi dolu gözlerle bana döndü, "Neden? Benim bir evim yok mu? Evsiz miyim ben?" Yanaklarını ıslatan gözyaşlarına karşılık bende ağlamaya başladım.
"Hayır!" Diye itiraz ettim hemen, "Gitme tamam, bizim çocuğumuz ol sen. Ben hepinize bakarım."
"Olmaz!" Boris'in ne olduğunu anlamaya çalışan sesi ile yüzümü bir seri katilin yüzüne benzetip ona baktım.
Yere eğilmiş, ona tutunmamı ister gibi ellerini bana uzatmıştı. Bu görüntü karşısında kalbim teklese de yüz ifademi değiştirmedim.
Elimi onun üzerine eğilmek için kollarına geçirdim, "Niye olmuyormuş?" Dedim yüzüne biraz daha yaklaşıp.
Arkaplanda Lucas'ın dudakları alayla bükülmüş, bu halimize gülüyor gibiydi. Sanırım Loira'nın bu haline alışıktı.
Sağ elim Loira'nın olduğu tarafı işaret etmek için havaya kalktı. "Onlar benim yavrularım! Ben doğurdum onları!"
"Hmm" dedi alaylı bir sesle, "Nasıl bir anneymişsin sen böyle?"
Dudaklarımı büzdüm sinir ile, "3 çocuklu bekar bir anneyim!"
"Bekar ha?" Dedi Loira, "Az önce benim bebeğimi istedi, cani o inanmayın ona!"
Elim hızla yanımızda bulunan bibloyu kavrayıp, Loira'nın üzerine doğru onu susturmak için fırlattı. Lucas ani bir refleksle bibloyu havada kapmış, bu halimize gülmüştü.
"Yalancıya kim inanmış?" Diye söylendim ve Boris'e döndüm. "Ona inanmıyorsun değil mi? Onun bebeğini falan istemedim, hatta dedim ki; bende bir tane yapacağım ve seninkinden yakışıklı olacak dedim!"
Loira kafası karışmış gibi, elini başına attı, "Ebek, bunu da söyledin ama, sankii benim bebeğimi de istediğini hatırlıyorum"
"Ebek mi?" Dedim gülerek, "Senin kafan karışmış kızım, hem konuşmayı unutmuşsun hem de olmayan şeyler duyuyorsun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurdun Mührü (+18) | TAMAMLANDI
Lobisomem|+18| Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı. Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum. Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordu...
