45.Bölüm

47 6 0
                                    

Vizelerim bitti artık bende rahatı yok. oh be ...
artık buraya odaklanabilirim😊

keyifli okumalar canlarım.

Baran gözlerini açınca nasıl bir tepki vereceğini merakla bekledim. Gözlerimin en içine baktı ve " eğer mutlu olacaksan  affet ,  bunu kendin için yap. Ferman için değil. Biz ferman ile bazen dertleşirken bana bir kızın hasretini çektiğini söylemişti." Hasret çeken kavuşmak istemez mi?
"Bende seviyorsan git ona demiştim oda  bana , gittim ama onu ailesiyle çok mutlu gördüm .
kıyamadım yanıma almaya , elimde olsa şimdi gider getiririm ama onu bu cehenneme sokamam demişti " ne zaman gelmişti ? Ben nasıl görmedim ve dışarıdaki mutluluğumun sahte olduğunu bilmesi gerekiyordu. " Ne cehennemi ?" Elini yanağıma yerleştirdi."tâ ki altı ay öncesine kadar peşinde bir adam vardı. Sanırım dedenin mal sattığı adamlardan biri Ferman tam nakliye sırasında bir şekilde işi bozmuş. Peşine takilmislardı.  , bu yüzden seni yanına almak istemiyordu. Ona yanında olduğumu eylüle arkadaş olarak Dubai'de kalabileceğini söylediğimde ise "Risk almayacağını o kızın eylüle hiç benzemediğini söyleyip duruyordu." Derin bir nefes aldım ve yatakta oturur pozisyona geldim.
" hatırlıyorum o günü gizlice çayıma uyku ilacı koymuştu , ben uyuduktan sonra gitmişti. İyi ama bunu dedeme söylese dedem onu kurtarırdı. Oğlunun canı için kaybedilen malın parasını geri verirdi. "

"Adamların derdi para değil , intikamdı."

********************

Barandan sonra çok düşündüm taşındım. Bencilce bir karar verdim. Kendim için fermanı affedecektim. Şimdiye kadar hayatımda birçok kişiyi kaybettim . fermanı kaybetmek istemiyorum. sanırım onu çok özledim.
Bir kere bile ona sıkıca sarılmadım hep tersledim.
Onu abisine götüreceğim, babama barıştığımızı anlatacağız.
İkimize bir şey olmadan barışmak eski günlere dönmek istiyorum.
Bugün pazardı ve baran dün çok çalıştığı için şirkete gitmemişti. Şuan aşağıda yelizle birlikte oturuyorlardı.
Duş alıp giyindikten sonra salona indim.
İkiside telefonlara dalmışlardı.
Yanlarına oturduğumda dikkatlerini bana verdiler.
"Karar verdin mi ?" Dedi baran. Yelizde yüzümüze bakıyordu. Sadece başımı saklamakla yetindim.
O sırada zil çaldı. Güler kapıyı açtığında akının neşe dolu sesini duydum.
"Ben geldim!" Diye yüksek sesle konuşup salona doğru geldi.
Ayağa kalktım .
Beni görünce ismimi söyleyip sıkıca sarıldı.
"Kızım harbi kendini özlettin ha " sarılmanın dozunu kaçırdı biraz. " Bende özledim ama boğulacam , sarılmak bahanesiyle beni öldürmeyi mi düşünüyorsun ?" Gülerek ayrıldı benden.
" Yok öyle ölüm falan daha seninle konuşacak çok şeyimiz var " baran ile benim ilişkimizi soracağını biliyordum.
Baran bu imandan hoşlanmadığını açık açık yüz ifadesiyle gösteriyordu.

"Bir ara yaparız " dedim gülümseyerek. Şimdiye kadar tesadüfen öğrenenler Güler, Mine, Sultan hanım, tunaydı. Akına ise bilerek söylemiştim. Öğrenmesinde bir sakınca bulmamıştım. Kesin yelizde biliyordur. Baran beni sevdiğini ilk ona söylediğine göre.
"Akın o kadar yol geldin hiçte yorgun falan görünmüyorsun " dedi Yeliz.
"Alıştım artık " Ferman aklınla birlikte dönmemiş miydi ?

"Ferman nerede , seninle birlikte dönmedi mi ?"

" Gelir birazdan " dedi ve barana döndü. "Tüm işleri hallettim tazminatını da ödedim. Son belgeyi imzalaman gerekiyormuş. Maillerini kontrol et. " Baran onaylayıp telefonunu eline aldı.
"Amcamın hakkını yemedin değil mi ? Dolandırılmak istemiyoruz." Dedim dalgayla karışık. Kısa bir kahka attı Akın. Baran ise sadece gülümsemişti.

"Hop hop hop orda dur işte , senden daha iyi bir dolandırıcı görmedim hayatımda " dedi barana döndü " baran sen gördün mü ?" Yeliz şaşkındı.
" Çok komik ha ha ha , beni dinlerken iyiydi değil mi ? Bir gün aklıma muhtaç kalırsan seni o zaman görürüm." Dedim kızmıyordum ama yelizin yanlış anlaşıldığını istemiyordum.
"Yelizcim böyle bir şey yok bunlara aldanma " dedim eminim içinde bir kuşku kalmıştı.
zil tekrardan çaldı bu sefer kesin ferman gelmişti.
"al biricik amcan geldi ? " dedi akın. amcamla anlaşmazlığını herkes biliyordu.
hoşgeldin faslından sonra karşımdaki koltuğa oturdu.
"Gül birazdan çıkalım biz , seni çok beklettim" dedi ferman.

HAYALPERESTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin