HAYALPEREST

40. Bölüm

Vay be zaman ne çabuk geçiyor 19 Eylül kitabı ilk yazdığım tarihe tekrardan gelmek çok güzel bir duygu. Destekleriniz için hepinizden tek tek teşekkür ederim iyimi varsınız...

İyi okumalar♥️♥️♥️🤭🤗

Ne yapacağımı bilmiyorum , eylülü iyileştirmeyi çok istiyordum ve bunun için çabalamak istiyordum.
Her ne kadar eylül annemin fotoğrafının yırtılmasına yardım etse de , onun kızgınlığını anlıyordum, tıpkı onun gibi bende fermana öyle davranıyordum.
Hayatımdaki insanları affetmesemde yardım edebilirdim. Peki eylülü ümitlendirip sonra başarısız olunca eylül daha kötü olacaktı. Bu yüzden kimseye açıklayamıyordum
Başka bir konu ise baran beni neden dedemden ısrarla kurtarmak istedi.
Baranın bilip bilmediğini dahi bilmiyorum. Kafam çok karışık.
Ya sırf bunun için beni seviyorsa demeden edemiyorum. Sorma imkanımda yok hemen öğrenir.
Teori olarak çok çalışmam lazım. En zor kısmı ise laboratuvar ortamında denemek. Denemesi kolaydı ama laboratuvar bulmam lazımdı.
Kendi paramla veya dedemin parasıyla bir tane açabilirdim ama malzeme ve özel makina bulmam lazım. Malzemeyi tamamlarım ama özel makinaları üretimi az olduğu için çok zor bulurum. Sipariş etsem en az altı ayda gelirdi. Ayrıca dedemin bana verdiği kartların sınırı olmasada o kullandığım paranın sebebini araştırırdı. Bu da dedemin her şeyi öğrenmesi olur ve dedem leventin adamı ise illa benim üzerimden yükselmeye çalışacak.
Yukarı tükürsem bıyık aşağıya tükürsem sakal ne yapacağımı bilmiyorum.

Fermanın ardından tam üç gün geçmişti. Fermana Baranı soramıyordum. O da inadına söylemiyordu.
Bu sabah saatlerinde babaannem dışarı çıktığından beri fermanla dedemin sesini duyuyordum.
Hararetli bir şekilde kavga ediyorlardı. Ben ise avluda oturmuş onları dinliyordum.
Kırılma sesleri gelsede aralarına hiç girmedim.

"O senin torunun! Bana kötü olsan bile ona iyi olacaksın!"

"Naptı o kız sana !" Oğlunu öldürdüm.

"Hepsi onun yüzünden , sen onu çok masum mu sanıyorsun ?" Ben masum değilim zaten.

"Hala abimin ölümünden mi suçluyorsun ? Yeter! Benim umrumda değil hiçbir şey ,eğer böyle devam edersen annemi ve gülü alır yine kaybolurum. Şu koca konakta tek kalırsın" içimden kahka atmak istiyordum.
Bir vurma sesi geldi. Fermana el mi kaldırmıştı. Yerimden kalkıp odaya daldım.
Ferman şok olmuşcasına sağ yanağını tutuyordu.

"Ne o dede bana yaptığını ona da mı yapacaksın ? " Dedem sinir küpüne dönmüştü.

"Gül çık dışarı " fermanda köpürmüştü. Omuzları silkeleyerek "çıkmıyorum ya , sorun çıkaran çıksın." Dedim.
Ferman babasının üzerine yürüdü."Bir daha tekrarlarsan eğer böyle sakın kalmam!" Aklına bir şey geldi. "Bir sabah uyanmışsın annem evde olmayınca görürsün." Gitmeden hemen önce arkasını döndü "sen abimin yüzüne nasıl bakacaksın " dedi ve çıktı.

"Bu evde bir daha kimseye dokunma yoksa barandan sana hatırını sormasını isterim." Dedim ve bende çıktım.
Baran hatır sormayı çok seviyor zaten iki gün sonra bir ay tamamlanacak ve hiç aramadı.
Beni silmişlerdi. Akın bile aramadı , sen benim kız kardeşimsin demişti .o da yalan.
Avluya indiğimde Ferman ve babaannemi otururken gördüm.
Babaannem duymuş muydu ?

"Babaanne erken gelmişsin , işin erken mi bitti ?" Yüzünü incelediğimde çok mutlu görünüyordu.
"Evet hazırlanmam lazım hatta hepimizin hazırlanması lazım."

Fermanla aynı anda " niye?" Diye sorduk.

"Sultan güle davetliyiz" bir onlar eksikti. " Sizin döndüğünüzü öğrenmiş davet etti , sizleri çok özlemiş."bu davetten kurtulmam lazım o insanları görmek istemiyorum.