HAYALPEREST

48.Bölüm

Tam mayışıp uykuya geçmek üzereyken kapım sessizce açıldı. Gözlerimi kapalı tutmaya devam ettim. " Güzelim " saçlarımı koklayıp öptü. " Şu otuz sekiz numarayı merak ettim doğrusu göster de tekrar odama döneyim." Dedi nefes aldım ve gözlerimi aniden açtım.
" Otuz sekiz numara seni kurtarmaz , alçı var elimizde ister misin? " Güldü." Bunları akında deneriz" yatağın sol tarafına geçti , pikeyi kaldırıp uzandı. Cevap vermediğimi farkettiğide elimi dudaklarına götürdü. "Seninle uğraşmak istedim , bir insan böyle bir güzelliği görmeden uyuyabilir mi ? " Yamacıma yamacıma geldi.

"Seni çok özledim her halinle "saçlarımla oynamaya başladı. " Çok korktum sana bir şey olacak diye. Seni bazen ,zarar görmememen için bir yere kapatmasım geliyor sonra düşünüyorum yanlış olduğuna karar kılıyorum . "

"E herhalde yanlış birde doğru deseydin. Ben özgürlüğümü seviyorum "bedenimi onun tarafanına çevirdim. "Bende seni "müzipçe sırıttı. Onu öyle görünce bende ister istemez gülümsüyordum."ama deli cesaretini sevmiyorum." Bu konu içine işlemişti, hesabını soracağını biliyordum . "Baran lütfen bu konuyu açmayalım , napim yani bir kere oldu bir daha olmaz "

"Bu sadece bir kez olmadı çokça oldu ama sen farkında değilsin." Az önce gülen baran şimdi ifadesizleşmişti. Gayette farkındaydım. Dedem baranın bana verdiği yalıyı nasıl aldığımı sorduğunda baranı sevdiğimi söylemiştim. Dayak yiyeceğimi bile bile. Tabi bu baranın hayatıma girdiği tarihten sonrası şeylerledi. Öncesini duysa benim deli olduğumu düşünürdü.
"Ne yani , şimdi ben deli miyim ? " Dedim ciddi ciddi. Kaşlarını çattı. "Gül bu konuyu ciddiye al " ofladım."tamam ya aldım , ben sana asla bir daha böyle şeyler yapmam diyemem çünkü elimde değil, sadece yapmamak için uğraşırım diyebilirim " biraz yumuşadı.

Baranla biraz daha sohbet ettikten sonra vedalaşıp odasına gitti. Sabah beni uyandırmak istemedi , kahvaltıya bile kalmadan gitmişlerdi.
Yine akınla konuşamamıştık. Gözlerimi açtım uzanmaktan sırtıma ağrılar girmişti. Oturur pozisyona geçtim. Çok güzel uyumuşum.
Telefonumda iki bildirim vardı. "Günaydın uyuyan güzel , belki suratımın tam ortasında otuz sekiz damgası yok ama artık alçında benim imzam var" Ayağıma baktım. Gerçektende yapmıştı. Alçımın sağ kısmına kenara üstten aşağıya doğru gelen orta büyüklükte, adı ve soyadının baş harflerinden oluşan zarif bir o kadarda asil bir imza atmıştı. Neden özellikle sağ tarafına istediğini anlıyordum. Ayağımı uzattığımda imzanın farkedilmesini  amaçlanmıştı.

"Gülcan hanıma ve fermana , Yeliz erkenden seninle vedalaştığımızı söyledi. Haberin olsun." Baranda en sevdiğim özelliklerden bitanesi ileri görüşlü ve düşünceli olmasaydı. Babaannem  veya biri görürse zor durumda kalmamı istemiyordu. "İmzanı taşımaktan şeref duyarım" gözlerinde kalp olan emojiyi attım. "Çok yakın bir zamanda avukatların kapına dayanıp petrol kuyularını devretmişsiniz gibi şeyler saçmalarsa bil ki seninle dalga geçiyorlar. Hemen onları kov . Kimse benim sevgilim ile dalga geçemez!" Kalp ve gülen yüz bol bol gönderdim.
İstesem imzasını taklit etmem bir günümü alırdı. Ama ben bu hainliği sadece dedeme yapmak zorunda kalmıştım.

Barandan cevap gelmemişti. Odaya Dilan girdi. Babaannem giyinmeme yardımcı olsun diye göndermişti.
En son işim bittiğinde nereden getirdiklerini bilmediğim tekerlekli sandalyeye oturdum. Eylül ile empati kuruyordum zaten . Onu şimdi daha iyi anlayacaktım.
Şimdi misafirlerin karşısına çıkmaya hazırdım. Tüm gözler bende olacaktı, derin nefes aldım ve dilandan beni salona götürmesini söyledim. Boyunluk yüzünden çok fazla sağıma ve soluma bakamıyordum.

İçeri girince tüm gözler beni buldu ve salon sessizliğe büründü.
Dilan Babaannemin yanına kadar hiç durmamıştı.
"Yavrum ağrın sızın var mı ? " Salondaki tüm kadınlar aralarında konuşmaya başladı. " İyiyim Babaanne " kadınlardan Geçmiş olsun Sesleri yükseldi benden ise sağ olun , teşekürler sesleriyle karşılık verdim.
Yaklaşık yirmi kadının arasında kapıya yakın oturan Melek, çiğdem ve Yasmini gördüm. Gülümsüyorlardı bende onlara karşılık verdim. babaannem kadınlar ile konuşmaya başladığı için üzerimdeki dikkat dağılmıştı. Tekerlekleri çevirerek kızların yanına gittim.
"Geçmiş olsun Gül". Yasminin ardından çiğdem ve melek te tekrarlamıştı. "Nasılsın " dedi melek. "Eskisinden daha iyiyim şimdi. "
"Bizi çok korkttun " dedi çiğdem. Çiğdem bazen damarıma bassada iyi biriydi. Samimiyetine güveniyordum.