HAYALPEREST

56.Bölüm

2024 'ün ilk bölümünü atıyorum. şöyle biraz geriye gittiğimde 46 . bölümde 2923 e girdiğimiz gördüm.

2023 ' den bir beklentim yok sevdiklerimi bende almasın yeter demiştim sanki hissetmisim gibi.
ve 2023 sevdiklerimi aldı...

yine hu yıldan bir beklentim yok umarım ülkece huzura kavuşuruz...

İyi okumalar bol bol yorum bekliyorum canlar ♥️♥️

Baran, kalbimin aklımın, ruhumun sahibi olduğu gibi artık tenimin vucudumun da sahibi. Baran ile kavuştuk ve ben artık onun karısıydim.
onun için dünyayı bile karşıma alabilirim. Ailem baranı kabul etmeseydi ben yine onun karısı olurdum.

balayının birinci günü tüm gün boyunca odamizdaydik. üzerimdeki yorgunluğu atmıştık.

baran ile ikinci sabaha gözlerimi açtığımda kahvaltıyı masa ile birlikte odaya istemiştim.
manzara eşliğinde kahvaltı yapmaya başladık. "Kahvaltıdan sonra hediyeni vereceğim" dedim çayımdan yudumlarken.

"Gerek yok bitanem en güzel hediye sensin"dedi bakalım görünce de öyle diyebilecek miydi? yada kızar mıydı?

oda servisi kahvaltıyı topladı baran ise diğer odada giyinmeye başladı. suit odadayık.

heyecanla baranın çıkmasını beklerken konuşacaklarimi kafamda tarttım.

sonunda çıkmıştı arkama sakladığım uzun ince kadife kutuyu çıkardım.
"Düğün hediyem kocacım" dedim ilk kez koca kelimesini kullandığım için çok mutlu olmuştu.
Açtı ve şaşkınca içindeki rulo şeklindeki kağıda baktı.
kağıdı açınca kaşları çatıldı. "Burdaki yazılanlar elementler  , ben alamadım". Harvard okumuş olması tamamını anlayacak anlamına gelmiyor. orda sadece elementte yoktu sadece onu anlamıştı.

"Evet öyle şimdi beni sakince dinle olur mu ? "kolunda tutup yatağa oturttum.

"Ben nasıl anlatacağımı bilemiyorum sözümü kesme lütfen " derin bir nefes aldım.

"Annem kimyagerdi biliyorsun , küçükken bana herşey çocuk dilinde öğretti ve benim kimseye söylememi istedi hatta babama bile. nedeni sorduğumda benim yeteneklerimi kullanacaklarini söyledi tam bu dilde değil neyse o kısmını sonra anlatırım" baranin karşısında bir sağa bir sola mekik çekmeye başladım. " devam et " dedi aceleyle. nasıl tepki vereceği konusunda kararsızdı.

"Annemin izinden devam ettim bir çok teori ürettim çalıştım bu elindeki de eylüle yapılan formül" ayağa kalktı.

"Ne diyorsun sen " şaşkındı doğal olarak.

"Ben özür dilerim, sana baştan anlatmadım çünkü kendimi güvenceye almalıydım  , kulanılmaktan korktum. dedem duysaydi ilk o beni kullanırdı. Ve başta doğal olarak senin öğrendiğini ve beni eylülü iyileştirmem icin kulacağini düşündüm"

"Benim formülü bulmak için kendimi ateşlere attığımı bildiğin halde susttun mu ? " gozlerindeki hayal kırıklığı kalbimi kırmıştı. "Ben hava almalıyım " dedi ve beni odada tek başına bırakıp gitti. bu tepkileri beklediğim halde üzülüyordum.

saatler geçti her kapı çalındığında koşarak açtım ancak oda servisi yemek getiriyordu. iştahım olmadığı için hepsini geri çeviriyordum.

cam kenarina oturup manzarayi seyrederken kafamin icindeki tilkiler beynimi yemeye başlamışlardı.
gece olmuştu ayağa kalkip ışığı bile yakmamaistım.

gece yarısı kapi çok sert çalındı. yerimde sıçramıştım resmen. kalbim agzimda atıyordu açtığımda tuna ve baska koruma baranin kolunun altına girmiş kapiyi bekliyorlardı.