Nereden nasıl başlasam bilmiyorum , sevgili okuyucularım umarım iyisinizdir. Beni sorarsanız dipteyim.
Kalbim ağrıyor, sanki iç organlarım birer yapı ve hepsi yıkık durumda .
Psikolojimiz berbat en ufak kapı çarpıntısında kendimizi dışarı atacak durumdayız.
O geceyi unutamıyorum, yataktan inemediğimi dama kaçışımı unutamıyorum. Dama çıktığımda gökyüzüne bakıp dualar okurken gökyüzündeki sessiz şimşeklerdn deli gibi korktum. Tamam dedim kıyamet kopuyor yer gök birleşecek. Dışarı wttım kendimi. İnsanların bağırışlarını oradan oraya kaçışlarını elektirik direklerin patlamalarını küçük çocukların korku dolu bakışlarını çıplak ayakla kara bastığımızı, hastaneye gelen depremzedelerin hallerini kısacası o günü.
Her gün sarsıntı yaşıyoruz ve biz bunlara alışmak istemiyoruz. Eski günlere dönmek istiyorum. Eminim ki sizlerde öyle.
Ve depremde sevdiklerimi kaybettim. Onları şimdiden çok özlüyorum, farketmeden hepsi benimle bir hafta öncesinden vedalaştılar, o zaman hiç onları kaybedeceğimi düşünmüyordum.
Kafamın içi darmaduman bir enkaz var . Ve ben bu enkazı toplamadan hiçbir şey yapmak istemiyorum. Bir ara vermek istiyorum hikayeye destekleriniz için teşekkür ederim.
Ben çok kayıp verdim ve hepsini de atlattım umarım bunuda atlatırım. Görüşmek üzere kendinize çok iyi bakın. Kalın sağlıcakla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALPEREST
Novela JuvenilBir adam kardeşi için hayatından vazgeçer , bir kadın hayallerine ulaşmak için sevdiklerinden vazgeçer. Adam ayağındaki prangalardan kurtarmak için kadını tehlikeye atarsa ve kadın bunu hayallerine ulaşma yolunda ilk adım sayarsa , kendilerini bamba...
