HAYALPEREST

54.Bölüm

sevgili okuyucu dostlarım nasılsınız?

yine bir savaş insanlar daha ne kadar kötü olabilir. ölen çocukların ahı hep haksızın üzerinde olsun.

Bol bol yorumlarınızı bekliyorum

iyi okumalar

Gözlerimi açtığımda başka bir evde başka bir yatakta  uyurken buldum kendimi.
gri ve krem renginin hakim olduğu bir odaydı. ama en çok dikkatimi çeken ise baranin yatak başlığına yaslı bir şekilde kolları bağlı  bulmak.
bir şeyler düşünüyordu.

oturur pozisyona geldim. "Nerdeyim ben " barana hala kızgındım.
ayaklandim.

"Rahatça konuşabileceğimiz bir yerdeyiz"kapınin kulpunu indirdigimde kilitli olduğunu farkettim.sinirlenmek istemiyordum.

"Herhangi bir yerde de konuşabilirdik , aç kapıyı uğraştırma beni inan ki çok yorgunum." ayağa kalktı yanıma geldi.

ellerini yanaklarıma koyup konuşmaya başladı. "Biraz Güzel sevgilim ile vakit geçirmek  ve seni iyileştirmek istedim." gerçekten uzak güldüm.

"Aaa yok sen toplantılarını benim için iptal etme sonra biz bir ara telefonla konuşuruz" konuşurken arada öksürüyordum hala iyileşmemiştim.

"Bak güzelim şimdi bahçede bir kahvaltı yapalım sonra sana her şeyi anlatacağım söz veriyorum. bana böyle dargın bakma hatamı iliklerime kadar hissediyorum zaten " nefesimi sesli verdim. pişmandı zaten uzatmanın anlamı olmadığı gibi çok üstleyecek takatim de yoktu.

"Peki dinleyeceğim"beni kendine çekip alnımdan öptü. "Öpme hasta olursun" desemde inadina bir kere daha öptü.

"Senden gelen her şeye razıyım" diyordu
beraber bahçeye çıktığımızda güzel bir masa kurulmuştu.

masaya oturdugumuzda dikkatimi bahçedeki adamlar çekti.

"Neden bu kadar kalabalıklar " diye sordum.

"Artık böyle olmak zorunda önlem alıyorum."sessiz geçen kahvaltıdan sonra güneşe bakan bahçe koltuğunda uzandım. Güneş bana iyi geliyordu. sonbahar güneşiydi.
Baran bir battaniye getirip üzerime örttü. karşıma oturacağını düşünürken baş ucuma oturup başımı dizlerine koydu.

"Nerdeyiz şuanda , fermanın haberi var mı ?  "
saçımla oynamaya başladı.

"katardayız ve fermanın haberi var."gülümsedim.

"Beni kaçırdığının farkında mısın ? seni o nezarethaneye artırabilirim şuanda " dedim gülümseyerek.

"Seni kaçırmak bir zevkti bunu süreklilik haline getireceğim. ayrıca beni bir yere kimse atamaz "dedi Baran ne ara bu kadar kibirli olmuştu.

"Ben de o şımarık Eylül yüzünden oralara düştüm."gerçekten de şımarıktı.

"Eylül adına özür dilerim , peşindeki adamlar haberim olduğunu düşündüğüm için bilgilendirme yapmadılar. geldiğini bilseydim bırakır mıydım ? senin nezarethane düşmende parmağı olan herkes cezasını çekiyor güzelim " omuz silktim o adamları süprizim bozulmasın diye  susmalarini ben istemiştim.

"Bana inanmadılar her nişanlı olduğumuzu söylediğimde dalga geçer gibi güldüler " eğilip başımın üzerinden öptü.

"Onlarda cezasını çekecekler güzelim diğer konuya gelirsek eğer senin gelmen bir sürpriz oldu planlari o gece için ayarlanmıştım sen buluşmak istediğini söylediğinde mecburiyetten red ettim. o formüle ihtiyacım var ve biz bir aydır takip ediyoruz"