Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

ΙΙΙ.Ορφεας

Χαλαρώνω πίσω στην ξαπλώστρα μου καθώς πίνω το μοχιτο μου.

Θα έμπαινα στην πισίνα αλλά δεν θέλω να χαλάσουν τα μαλλιά μου έτσι απλά θα κάτσω έξω σήμερα.Θα μαυρισω.Αλλά όχι πολύ γιατί κάνω και σολάριουμ για αυτό άλλωστε.

Η Κυβέλη δίπλα μου διαβάζει ένα βιβλίο και η Θαλεια από την άλλη κοιμάται στην ξαπλώστρα της.
Ο Παύλος για άλλη μια φορά προτίμησε την κοπέλα του από εμάς.
Χαζός ξέρω.

Κοιτάω την Κυβέλη.
«Γιατί το κανείς αυτό με τις ώρες;»λέω και κλείνει το βιβλίο της.
«Ποιο;»
«Που διαβάσεις ενώ είναι καλοκαίρι.Ή γενικά να διαβάζεις»λέω και αφηνω το μοχιτο στο τραπέζι.
«Μαρεσει»
«Τι σαρεσει;»Πάντα το είχα απορία.
«Να ταξιδεύει το μυαλό μου.Να ανυπομονώ τόσο πολύ για την επόμενη σελίδα που η καρδιά μου να χτυπά σαν τρελη»λεει.

Θεέ μου.
Πρέπει να αλλάξω φίλους.

«Είσαι βαρετή.Στο έχω ξαναπεί;»της λέω.
«Μόνο χίλιες φορές»λεει και συνεχίζει αμέτοχη το βιβλίο της.

Βάζω τα γυαλιά στα μάτια μου και ξαπλώνω καλύτερα.Ας κοιμηθώ και εγώ λιγάκι.

***

Όταν βλέπω το πιάτο μου νευριάζω.

«Κωνσταντίνα!»φωναζω και έρχεται τρεχωντας.
«Ναι κύριε Ορφέα;»λεει με αυτήν την υπερβολική ψηλή φωνή που έχει.
«Γιατί το αβοκάντο μου είναι μαύρο;»ρωτάω.
«Συγνώμη κύριε Ορφέα.Όλα έτσι ήταν που πήραμε αυτήν την φορά»
«Δικαιολογία είναι αυτό;Θέλω ένα καθαρό πράσινο αβοκάντο για πρωινό όπως και κάθε πρωί.Μπορώ να το έχω σε παρακαλώ πολύ;»λέω και της δίνω το πιάτο.
Και τις πληρώνουμε και τίποτα δεν κάνουν.

«Να πάω να αγοράσω άλλο;»ρωτάει και μου δείχνει έξω την βροχή.
«Φυσικά και να πας.Με μια ομπρέλα δεν παθαίνεις τίποτα»λέω και εκείνη φεύγει.

Τεμπελα.

«Μπορείς να μιλάς πιο ωραία στον κόσμο που μας προσεχει σε παρακαλώ πολύ;»λεει ο μπαμπάς μου.
«Πληρώνεται για αυτό μπαμπά.Δεν μας προσεχει από την καλή της την καρδιά»λέω και κοιτάω να δω ποσα λαικ πήρε η τελευταία φωτογραφία μου στον ινσταγκραμ.
Όχι και άσχημα.

«Δεν μαρεσει καθόλου έτσι όπως μιλάς και έτσι όπως φέρεσαι στους άλλους.Δεν είσαι καλύτερος τους.»
«Βασικά είμαι»λέω με ένα χαμόγελο και συνεχίζω το φαγητό.

Υπήρχαν κάποια λεπτά ησυχίας μέχρι που μίλησε πάλι.
«Αύριο έχει γενέθλια ο ξάδερφος σου.Γιατί δεν τον παίρνεις ένα τηλέφωνο;»λεει.