Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

XXXI.Εβελινα

Δεν ξέρω και εγώ ποσό καιρό έχω να βγω έτσι.
Σίγουρα τελευταία φορά ήταν πέρσι.
Απλά έγιναν πολλά φέτος και που μυαλό για αυτό.

Ένα μπουκάλι είχε ήδη τελειώσει και ανοίξαμε άλλο.
Δεν φαίνονται μεθυσμένοι.Μάλλον το έχουνε συνηθίσει.Να βγαίνουν έτσι.

Ο Ορφεας ήταν πιο εκεί και μίλαγε με τον Παύλο.
Τι ωραίος που είναι σήμερα.

Προσπαθώ να μην τον κοιτάζω αλλά δεν μπορώ και ολας.

«Δεν είσαι μικρος εσυ να έρχεσαι σε κλαμπ;»ρωτάει η Έλενα τον Ωριωνα.
«Αν πληρώσεις στην είσοδο όλα γίνονται»λεει αυτός και πραγματικά δεν μπορώ μαζί του.
Έχει πολύ φάση.Νομίζει ότι ειναι μεγάλος.

Τώρα άρχισε ένα Ισπανικό τραγούδι να παίζει και όλο το μαγαζί σήκωσε ψηλά τα χέρια.
«Έρωτα μου;Θα μου χαρίσεις αυτό τον χορό;»λεει ο Δημοσθένης και απλώνει το χέρι στην Μάιρα.Εκείνη το πιάνει αμέσως.
«Πως να αρνηθώ έναν χορό από τον Κεχαγιά;»λεει εκείνη ναζιαρικα και πάνε στην πίστα.

Τι γλυκοί που είναι μαζί.

«Εγώ θέλω νερό.Έσκασα»λεει η Βαλέρια και φεύγει στο μπαρ.
«Πάω και εγώ γιατί ξέρετε.Δεν μπορώ μακριά της και τα σχετικά»λεει ο Παύλος και την ακολουθεί.
Αυτό και αν είναι γλυκό...

«Μέλλουσα γυναίκα μου;Πάμε να τους δείξουμε πως γίνεται;»λεει ο Σταύρος και φεύγουν και αυτοί στο κέντρο του μαγαζιού.

«Εγώ πάω τουαλέτα.Με συγχωρείτε.»λεει η Κυβέλη.

Και κάπως ετσι μείναμε 4.

«Έλα Ορφέα να χορέψουμε παρέα.Σαν τις καλές εποχές»λεει και τον τραβάει η Θαλεια από το πουκάμισο και εκείνος έκανε μια γκριμάτσα ότι ενοχλήθηκε αλλά δεν μίλησε.

Και ετσι έμεινα με τον μικρό της παρέας.

Τον κοιτάω.
Με κοιτάει.

«Πάμε να το κουνήσουμε;Τι λες;»λεει σοβαρός και κρατιέμαι να μην γελάσω.
«Άντε.Να το κουνήσουμε»λεω και πάω και εγώ στην πίστα.

Το τραγούδι έπαιζε το ένα μετά το άλλο και ήταν το ίδιο στυλ ετσι όλοι έμειναν ξεσηκωμένοι.

Έριχνα κλεφτιες ματιές στον Ορφέα και τον έβλεπα να γελάει με την Θαλεια.Από όλους θα έλεγα ότι με εκείνη ταιριάζει πιο πολύ.

Μήπως κάτι τρέχει μεταξύ τους;

Κουνάω το κεφάλι.
Όχι Εβελίνα.Δεν θα το κανείς αυτό.
Τέλος.