Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

ΧV.Εβελινα

Τον κοιτάω με την άκρη του ματιού μου.
Έχει πουλήσει ήδη κάποια βαζάκια.
Και όλο αυτό με χαμόγελο.

Βρίσκει συνήθως νέες,κοπέλες από γύρω χωριά και βάζει ένα χαμόγελο και αρχίζει και μιλάει και να τους κάνει κομπλιμέντα.
Εντομεταξυ τόσες μέρες δεν έχει γελάσει μαζί μας.
Με εκείνες αμέσως.

«Είναι καλός έτσι;»λεει η Έλενα.
«Σιγά τον καλό!»λεω.
«Έλα τώρα.Κοιτά έρχεται για αλλά βαζάκια»λεει και αυτός έρχεται παίρνει αλλά τρία και αφού με κοιτάζει όλο καμάρι πλησιάσει πάλι τα κορίτσια.

Χαζέ.

«Μαγιά τους κάνει;Τι γίνεται;»λεει ο Σταύρος.
«Μάλλον»λεει η αδερφή μου.

Φιλάει και μια στο μάγουλο τώρα και αυτή γελάει.

«Έτσι κάνει και στο σπίτι του άραγε με τα κορίτσια»λεω.
«Όχι.Τώρα επειδή δεν του αρέσει να χάνει γενικά.Στο σπίτι του δεν ενδιαφέρετε ιδιαίτερα για τα κορίτσια.Πιστεύει οι γυναίκες είναι όλο Δράμα και δεν τα θέλει αυτά στην ζωή του»
«Μα πια λογική θα τον ήθελε αυτόν έτσι και αλλιώς..»λεει και η Ελένα πλησιάσει στο αυτί μου.

«Έχεις δίκιο αδερφή μου.Είναι κούκλος,πάμπλουτος.Ποια να τον θέλει αυτόν»λεει και μου κλείνει το μάτι.
Τι πάει να πει αυτό τωρα;

«Έλενα δεν πας να πουλήσεις καμία μαρμελάδα;»λεω.
«Μπα.Δεν χρειάζεται.Θα τα πουλήσει όλα ο Ορφεας μάλλον»απανταει εκείνη και τον βλέπω τώρα που έχει πάει σε γιαγιάδες και έχει πιάσει την συζήτηση.

Γουρούνι.

                                          ***

Πάω ένα άδειο κουτί στο φορτηγό του Σταύρου όταν μπαίνει μπροστά κάποιος και μου κλείνει τον δρόμο.

Σηκώνω τα μάτια μου και τα πανέμορφα πράσινα μάτια με κοίταζαν.

«Τι θες Δημήτρη;»λεω.
«Να σε βοηθήσω;»λεει και μου δείχνει το κουτί που κράταγα στα χέρια.
«Όχι.Μπορώ και μόνη μου»λεω και τον προσπερνάω από αριστερά και το ακουμπάω στο φορτηγό και όταν γυρνάω πάλι ήταν μπροστά μου.

«Γιατί αυτός είναι στον πάγκο σας;Γιατί συνέχεια σε περιτριγυρίζει;»ρωτάει μετά.
Είναι γραφτό είτε να ασχολούμε με τον Ορφέα ή να μιλάω για τον Ορφέα μάλλον.

«Είναι ξάδερφος του Σταύρου.Που άλλου να είναι ας πουμε;»λεω.
Δεν του άρεσε η απάντηση μου.

«Και δεν χρειάζεται καν να δώσω εξηγήσεις οκ;Χωρίσαμε.Το θυμάσαι;Γιατί νιώθω ότι το ξεχνάς»λεω.
«Απλά δεν θέλω να το θυμάμαι»
«Πρόβλημα σου»λεω και κάνω να τον προσπεράσω αλλα μου κλείνει τον δρόμο.