Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

XXV.Εβελινα

Αφήνω το ψωμι και βγαίνω αμέσως αφού δεν είχε κανέναν στην κουζίνα.

Φόραγα τα παπούτσια μου όταν βγαίνει ο Ορφέας με τις πιτζάμες του.

«Εβελίνα;»λεει.
«Καλημέρα.Σορυ αν σε ξύπνησα.Άφησα το ψωμι και φευγω»λεω και βγαίνω στην αυλή.

«Περίμενε»λεει και γυρνάω να τον αντικρίσω.

Ξέρω τι θα πει έτσι απλά περιμένω.

«Κανένα νέο;»ρωτάει σιγά.
Δεν ξαφνιάζομαι.
«Όχι.»λεω.

Δυο μέρες καθυστέρηση.Προσπαθώ να μην ταράζομαι επειδή είχα ξανά καθυστερήσεις πριν.Δηλαδή κάποιες φορές έχω μέχρι και τρεις μέρες αλλά όσο περνάνε οι μέρες και τίποτα ακόμα τόσο αγχώνομαι περισσότερο.

Αγχώνεται και αυτός.Λογικό.

Κάναμε μια βλακεία και να οι επιπτώσεις.

«Τώρα;»ρωτάει.
Περιμένει μια λύση από μένα.

«Θα πάω να πάρω ένα τεστ.Στο φαρμακείο στην πολη.»
Άνοιξαν τα μάτια του τώρα.
«Τεστ εγκυμοσύνης;»
«Ναι.Θα μάθουμε σίγουρα με αυτό.Δεν ξέρω.Η επόμενη λύση είναι να πάω σε γιατρό.»
«Με ποιον θα πας;»ρωτάει.
«Με έναν γείτονα μου.Θα πάει στην πολη και θα με πετάξει»λεω αφού δεν οδηγάω ακόμα.

Το σκέφτηκε λίγο.
«Έχω το αμαξι του Σταύρου εδώ.Θα σε πάω εγώ.»
«Δεν χρειάζεται...»λεω.
«Με ενδιαφέρει και εμένα αυτό.Δεν σου κάνω χαρι»λεει.

Φυσικά.
Για αυτό κάνει έτσι.
Αλλιώς σκασίλα του.

«Εντάξει τότε»λεω.
«Ντύνομαι και έρχομαι»λεει και μπαίνει μέσα.

                                         ***

Βγαίνω από το φαρμακείο και το κράταγα σφιχτά στη στήθος μου.

Κοιτάω γύρω γύρω πριν περάσω τον δρόμο.

Θεέ μου κάνε μην δω κανέναν γνωστό.
Θα το μάθουν όλοι και δεν θα το αντέξω.

Μπαίνω γρήγορα στο αυτοκίνητο του Σταύρου.

«Τι έγινε;Το πήρες;»ρωτάει και κουνάω το κεφάλι μου.

Ο Θεέ μου αυτό ήταν.Τώρα θα μάθω.

«Πάμε σπίτι να το κανείς»λεει.
«Όχι σπίτι όχι.Καλύτερα κάπου άλλου»λεω αφού αν το δει η Έλενα χάθηκα.
«Τότε;»ρωτάει.
«Έχει ένα μαγαζί πιο εκεί.Θα κάτσουμε και καλά να φάμε κάτι και εγώ θα το κάνω στις τουαλέτες οκ;»ρωταω και ξεκινάει το αυτοκίνητο αμέσως.

«Όλα καλά θα πάνε.Δεν θα έχει γίνει κάτι.Θα δεις»λεει.
«Ναι;Γιατί σε βλέπω φουλ αγχωμένο τότε;»ρωταω.