Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

XLVII.Εβελινα

Βάζω και άλλη σαλάτα στο πιάτο του Ορφέα επειδή άδειασε και αυτός σαν απάντηση μου κλείνει το μάτι.

Τρώμε όλοι μεσημεριανό στο σπίτι μας.
Και είναι ωραία.
Κάνουμε συζήτηση.Μιλάμε.Γελάμε.

«Λοιπόν...»λεει η Άννα και καθαρίζει τον λαιμό της έτοιμη να πει κάτι σοβαρό.

«Αφού τα ειπαμε όλα τώρα να μιλήσουμε και για τον λόγο που ήρθαμε εδώ πέρα έτσι;»λεει και βλέπω τον Σταύρο που κρατιέται να μην γελάσει.

Ξέρω τι θα πουν.
Τους είπα ότι δεν είναι καλή ιδέα και ο Ορφεας θα φρικάρει αλλά δεν με άκουσαν.

«Νόμιζα ήρθαμε μόνο να φάμε»λεει ο Ορφεας ενώ τρώει.
«Όχι όχι μόνο να φάμε.Ήρθαμε να μιλήσουμε σοβαρά.Η σχέση του Ορφέα και της Εβελίνας πάει καλά μέχρι στιγμής...»
«Ορίστε ;;;»φωναζει αυτός.
«Και θέλαμε να επισημοποιήσουμε την σχέση τους.Να την ζητήσουμε δηλαδή σε γάμο.»λεει η Άννα.

Ο Ορφεας άρχισε να πνίγεται τώρα με την σαλάτα και αρχίζει να βήχει.Τα παιδιά έχουν σκάσει στα γέλια.Εγώ απλά σηκώνω το χέρι μου και το βάζω στην πλάτη του και τον χτυπάω.

«Γάμο;Τι γάμο;Που γάμο;»λεει εκείνος όταν είναι καλύτερα.
«Δεν θα παντρευτείς την κόρη μου Ορφέα;»ρωτάει η μαμα μου.
«ΟΧΙ;»φωναζει αυτός.

Γελάω επειδή αυτό έχει πλάκα τελικά.

«Όχι;Τι εννοείς όχι;»παίζω και εγώ το θέατρο τους.
«Εβελίνα τα ειπαμε αυτά...εγώ γάμος δεν...»λεει πιο σιγά τώρα.
«Δεν;Ορφέα τι είμαι εγώ για σένα;Δεν είμαι τίποτα;»το πάω σε άλλο λεβελ όλο το πράγμα.

Κάνω και πως σκουπίζω ένα δάκρυ.

«Κλαις;Θεέ μου μην κλαις.Δεν μπορώ τα δάκρυα...»λεει.
«Δεν με θέλει μαμα!» λεω στην μαμα μου τώρα.
«Τότε θα πάμε με την δεύτερη επιλογη.Αναγκαστικά.Τον Δημήτρη!»λεει εκείνη.
«Αναγκαστικά...»σχολιάζω.
«Αναγκαστικά;;;ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ;;;»φωναζει και
Σηκώνεται όρθιος τώρα και κουνιέται όλο το τραπέζι.

Γελάμε όλοι μαζί τώρα γιατί και πολύ αντέξαμε.

«Σου κάναμε πλάκα ξάδερφε!!!»λεει ο Σταύρος.
«Οχ Παναγία μου.Έχασα δέκα χρόνια από την ζωή μου...»σχολιάσει και κάθεται πάλι στην θέση του.
«Ηρέμησε.Κανείς δεν θα σε παντρέψει με το ζόρι.Αυτά μόνο εσείς τα κάνετε»τον πειράζω.
«Ώστε πλάκα στον Νικολαιδη έτσι;Καλααα...»λεει.

Γελάσαμε και μιλήσαμε άλλο λίγο πριν τελειώσουμε και μαζέψουμε τα πιάτα.

«Βασικά ξέρετε τι;Θα μπορούσε να γίνει αυτός ο γάμος.»λεει μετά ο Ορφέα στα καλά καθούμενα.