Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

XLII.Ορφεας

Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό.Παίζαμε μπάλα στο σχολείο με τα παιδια.Αγόρια και κορίτσια.Ημουν στην ίδια τάξη με την Θαλεια.Της σκίστηκε η μπλούζα από ένα από τα αγόρια που την τράβαγαν.Προσφέρθηκα να της δώσω το φούτερ μου.Έκατσα με το φανελάκι.

Και πάγωσα.
Εκείνη την μέρα βρήκε να βρέξει και να κάνει κρύο.
Έτσι αρρώστησα.

Το μετάνιωσα την επόμενη μέρα που της έδωσα το φούτερ μου.Έτσι και τώρα.Μετάνιωσα για αυτό που έκανα χθες.

Σκέφτηκα ας κοιμηθώ εγώ κάτω μια φορά.Το κάνει ο Σταύρος 3 μήνες.Μπορώ και εγώ.
Τι το ήθελα!
Σηκώθηκα με κάθε κόκαλο πάνω μου να πονάει ελεινα.

Πως το κάνει αυτό;

«Ακόμα να σηκωθείς...;»ρωτάει ο Σταύρος που ήταν ντυμένος και ολας.
«Νομίζεις μπορώ;»λεω.
Προσπαθώ αλλά η μέση μου δεν με ακούει.
Προτιμάει να κάτσει ετσι κάτω.
Που και έτσι πονάει αλλά πάλι.

«Ήθελες να κοιμηθείς κάτω.Δεν καθόσουν στα αυγά σου»λεει και μου δίνει το χέρι.Το πιάνω και με βοηθάει να σηκωθώ.

Παναγία μου!
Μήπως πεθαίνω;Μήπως αυτό είναι το τέλος μου;

«Πως μπορείς;»ρωταω.
Γελάει.
«Απλά δεν το έχεις συνηθίσει.»λεει.
Και δεν νομίζω να το συνηθίσω και ποτέ.

«Φευγω.Θα έρθεις μαζί μου;»ρωτάει.
«Ναι.Που πάμε;»ρωταω.
Η Εβελίνα έχει δουλειά και δεν θέλω να κάτσω πάλι σπίτι.

«Να αγοράσουμε άχυρα.Να τα φορτώσουμε στο φορτηγάκι και μετά στον αχυρώνα»λεει.
Υπέροχα!
«Βαρέθηκα ήδη αλλά θα έρθω...»λεω και ανοίγω την ντουλάπα να βρω ρούχα.

«Θα περάσουμε ωραία»λεει ενθουσιασμένος.

Ο Παύλος έχει πάει στην Ισπανία με τον Δημοσθενη και εγώ πάω να αγοράσω άχυρα.
Τρελό κέφι.

                                            ***

Έκατσα κάτω να ξαποστάσω λίγο και όταν κοιτάω το κινητό βλέπω ότι εδώ πιάνει σήμα.Εδώ στην μέση του πουθενά πιάνει και στο σπίτι μέσα στο πολιτισμό ας πούμε δεν πιάνει.

Χάζευα στο ινσταγκραμ.Τι το ήθελα;Ζηλεύω ολους τους φίλους μου.Βασικα ζηλεύω και τους ξένους.

Θάλασσα.Ήλιος.Βουτιές.Κοκτέιλ.

Αχ..
Τελευταίος μήνας του καλοκαιριού και εγώ κάθομαι εδώ.

«Δηλαδή τώρα εσυ δεν πας ποτέ διακοπές;»ρωταω Γιατί είχαμε μια συζήτηση πριν.
«Γιατί να πάω;Σαν διακοπές είναι εδώ»λεει γελαστός καθώς βάζει και άλλο άχυρο στην πλάτη του να το πάει μέσα.