Βλέπω το αμαξι του να σταματάει έξω ακριβώς από το σπίτι της θείας.
Πάω στην εξωτερική βρύση να πλεινω τα χέρια όταν πλησιάσει.
«Καλώς τον γερό μου»λεω.
Πέρασε άλλος ένα μήνας υποθέτω.«Γιε μου.Γιατί είναι άσπρα τα χέρια σου;»ρωτάει.
«Βοηθάω τον Σταύρο να βάψει το σπίτι από έξω.»απανταω.
«Εσυ;Ξέρεις να βάφεις;»
Ένα σοκ το έπαθε.«Με έμαθε ο ξάδερφος μου.Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται»
Δεν το πιστεύω ότι το λεω αυτό αλλά ναι.Κλείνω την βρύση και τον πλησιάζω.
Ανοίγει τα χέρια και με αγκαλιάζει.«Φαίνεσαι καλά.»
«Είμαι»απανταω αμέσως.
«Χαίρομαι αγόρι μου.Μου έλειψες»
«Σιγά.Καλύτερα θα είσαι χωρίς εμένα.Πιο ήρεμος!»λεω.
«Πιο ήρεμα ναι.Αλλά και πιο μοναχικά επίσης.»Είμαι κατά κάποιο τρόπο η φασαρία του σπιτιού.
Αυτό είναι αλήθεια.«Σε ευχαριστώ για τον δρόμο.Σχεδόν τελειώνουν.Και για το σχολείο.Όλοι εδώ έχουν χαρεί»λεω.
«Φυσικά Ορφέα.Ότι άλλο μπορούμε να κάνουμε να το κάνουμε.»λεει.Όλοι λέμε μπράβο σε εμένα αλλά εγώ απλά το είπα στον μπαμπά.Τίποτα άλλο δεν έκανα.Αυτός τα έκανε όλα.
«Θα πιούμε καφέ;Έλα.Να μας το κάνει η θεία πριν φύγει.»λεω και μπαίνουμε μέσα.
***
«Ακόμα με την Ιουλια είσαι;Υπέροχα...»λεω με μια αηδία στην φωνή μου.
«Ορφέα ντροπή!»με μαλώνει.
«Τόσο καιρό αλλάζεις τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα.Σε αυτήν βρήκες να κάνεις παυση;»λεω.
Γελάει και πίνει από τον καφέ του.«Πως πάνε τα πράγματα εδώ;Πως είναι όλοι;»
«Καλά πάνε.Όλοι είναι καλά.»
«Φαίνεσαι...χαρούμενος;Ή είναι ιδέα μου;»ρωτάει.Δεν θέλω να πω για την Εβελίνα.
Όχι ακόμα τουλάχιστον.«Δεν είναι και τόσο άσχημα εδώ τελικά.»
«Δεν περίμενα να το ακούσω αυτό από σένα»
«Και όμως πατέρα.Το άκουσες.Και όταν γυρίσω σπίτι θα αγοράσω ένα ελικόπτερο αν μου το επιτρέπει η μεγαλειότητα σας για να ερχομαι να τους βλέπω συχνά»
Και να την βλέπω ακόμα πιο συχνά.«Φυσικά και το επιτρέπω.Άλλωστε είναι οικογένεια σου.»λεει.
Γελάω.
Είναι οικογένεια μου ναι.Σηκώνεται.
«Φευγω.»λεει.
«Που...που πας;»ρωταω.
Ξέρω την απάντηση όμως.«Στην μητέρα σου.Όπως κάθε μήνα»λεει.
YOU ARE READING
Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)
RomanceΕβελινα&Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ) Τρίτο βιβλίο της σειράς. Ο Ορφεας έχει μεγαλώσει στα πούπουλα.Πάντα έπαιρνε ότι ήθελε.Πάντα έκανε ότι ήθελε.Όμως φτάνει πια.Ο μπαμπάς του νευρίασε με αυτόν και τον έστειλε στο χωριό της μητέρας του για 6 μήνες. Χωρίς...