Εβελινα & Ορφεας (#3 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

ΧΧΧΙΙΙ.Εβελινα

Την βλέπω που βάζει τα πιάτα στον νεροχύτη και προσπαθεί να κάνει κάτι και χαίρομαι.

Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι θέλει ψυχολόγο.
Ότι χρειάζεται βοηθάει να το ξεπεράσει όλο αυτό.

Αλλά τις τελευταίες μέρες φαίνεται καλύτερα.
Δεν βγαίνει από το σπίτι αλλά δεν είναι και όλη μέρα στο δωμάτιο της.
Προσπαθεί.
Και αυτό είναι το μόνο που θέλω.
Να προσπαθεί.

Τα αλλά θα έρθουν σιγά σιγά.

«Και θα βγείτε σήμερα;Καλά θα κάνετε...»λεει η μητέρα μου.
«Αν θες καθόμαστε σπίτι»λεω.
«Όχι όχι αγάπες μου.Να βγείτε.Να βγείτε.Είστε νέες.»λεει.

Σπρώχνει με το χέρι της το καροτσάκι της που μέρα με την μέρα φαίνεται να το κάνει και πιο εύκολα και πάει στο σαλόνι.Μετά από λίγο ακούμε την τηλεόραση να παίζει.

Η Έλενα μου ρίχνει ένα χαμόγελο και εγώ της το ανταποδίδω.

Αυτό ήταν ότι χρειάζομουν αυτήν την στιγμή.
Ελπίδα.
Ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος.

«Θα μου μιλήσεις κάποια στιγμή για τον Ορφέα ή θα κάνουμε λες και δεν υπάρχει τίποτα εδώ;»λεει πιο σιγά μην ακούσει η μαμα.

Προσπαθώ να μην τον σκέφτομαι.
Και είναι δύσκολο δυστυχώς.

«Δεν έχω κάτι να Πω»λεω.
«Εβελίνα τι είναι;Μιλά μου.Κάποια φίλησε ο Ορφεας και έχω μια υποψία ότι είσαι εσυ.Τελευταία δεν είσαι ο εαυτός σου.Στην πίστα σας ειδα κοντά και όταν έτρεξες έξω σε κυνήγησε.Και μετά ειπες ότι δεν θες να έρθεις μαζί μας στον αγώνα αν ειναι εκείνος.Προφανώς κάτι τρέχει μεταξύ σας...»λεει.

Τίποτα δεν τρέχει μεταξύ μας.
Δεν θα μπορούσε.

«Νόμιζα τον αντιπαθείς»λεει.
Θα έπρεπε βασικά.
«Και εγώ αυτό νόμιζα...»λεω σιγανά.

Μετά έρχεται κοντά και με αγκαλιάσει.Και την αγκαλιάζω και εγώ.
Τι θα έκανα χωρίς αυτήν.

«Μπορείς να μου μιλήσεις ξέρεις.Δεν θα σε κρίνω ούτε θα σου την πω.Άλλωστε είναι κούκλος και πάμπλουτος.Τι άλλο θες;»λεει και κάνω πίσω και την βλέπω να γελάει.

«Δεν είναι αστείο Έλενα.Και δεν θέλω να μιλήσω για αυτόν.Απλά δεν θελω να τον ξαναδώ ποτέ.Μπορώ;»λεω.
«Και νομίζεις αν δεν τον δεις ποτέ θα αλλάξει κάτι;Γιατί εγώ νομίζω μόνο χειρότερα θα γίνουν»λεει.

Ποσό χειρότερα πια;

                                        ***

Ο αγώνας ήταν ο καλύτερος εδώ και καιρό.
Δεν βαρέθηκα λεπτό.
Και φυσικά κέρδισε και το φαβορί.