Seokjin ve Namjoon eğlenceli ve oldukça uzun bir banyo faslından sonra tekrardan salona geri döndüklerinde televizyonda hala Namjoon'un Jimin'le birlikte yarıda bıraktığı film duruyordu. Seokjin kanepeye oturduğu sırada hemen arkasından saçlarını kurulayıp gelen Namjoon da sevgilisinin yanına ilerlemişti.
"Bu film açık kalmış." dedi Seokjin eliyle televizyonu işaret ederek gülerken. "Jimin'le birlikte ağlama planlarınız da suya düştü."
"Evet." dedi Namjoon gülerek kafasını sallarken. Ardından kanepeye uzanmış ve Seokjin'in kucağına başını rahatça yerleştirerek ona birkaç dakika boyunca parlayan gözlerle bakmıştı. Bu tatlı bakışlar tabi ki de karşılıksız kalmadı. Seokjin anında elini uzatıp onun saçlarını okşamaya koyulmuştu. Bunun üzerine Namjoon mutlulukla gülümseyerek olduğu yerde mayıştı. Seokjin ise onun bu haline gülümsemeden edememişti.
"Uyuyacak gibisin."
"Ellerin yumuşacık." dedi Namjoon halinden son derece hoşnut bir şekilde. Ardından gözleri bir kez daha Seokjin'in yüzünü süzmüştü. "Çok güzelsin sevgilim."
"Teşekkür ederim." dedi Seokjin gülümseyerek saçlarını muzip bir şekilde savurduğunda. "Hep böyle söylerler."
"Kim söylüyormuş?" diye sordu Namjoon anında yüzünü asarak kaşlarını çatarken. "İsim ver bana."
"Joon.." dedi Seokjin kahkaha attığında. "Saçmalama. Şaka yapıyorum."
"Eğer varsa öyle birileri-"
"Yok." dedi Seokjin onun yanağını sıkarken. "Asma suratını hemen huysuz dev. Gamzelerimi görmek istiyorum."
"Seni çok seviyorum." dedi Namjoon ona ciddiyetle bakarak. "Ve çok korkuyorum. Seni kaybedersem diye aklım çıkıyor."
"Neden öyle bir şey olsun?" diye sordu Seokjin gülümseyerek Namjoon'un yüzünü okşamaya başladığında. "Seni bırakır mıyım ben hiç? Başına belayım sonsuza dek."
"Sonsuza dek benimle kalman tek isteyebileceğim şey zaten."
"İyi o zaman. Dileğin kabul oldu."
"Senden ayrı kalmak bana iyi gelmiyor. Her gece yatağa yattığımda bütün o aptalca korkularım yakama yapışıyor sanki. Hiç aklıma gelmeyen şeyler düşünmeye başlıyorum. Nefesim kesiliyor düşündükçe." diye itiraf etti Namjoon derin bir iç çekmeden hemen önce. "Kendime olan özgüvenim de uçup gitti senden ayrı kalınca. Mesafeler yüzünden her an tetikteyim. Aklımdan bin türlü şey geçiyor. Korkularıma engel olamıyorum bir türlü."
"Ovv.. Bebeğim benim.." demişti Seokjin onun yanağını şefkatle okşayarak. "Kafandan silip at tüm bu olumsuz düşüncelerin hepsini. İkimiz hep böyle yan yana ve el ele olmaya devam edeceğiz. Ne olursa olsun.. Hiç korkma sen. Tamam mı?"
"Uzak mesafe ilişkisi yaşamak hiç kolay değil." dedi Namjoon düşüncelerini dile getirirken. "Bir sürü zorluğu var. Bazen birbirimizle iki dakikadan fazla bile görüşemiyoruz. Ya sıkılırsan? Ya zamanla bu durumu daha fazla devam ettirmek istemezsen? Ya yorulursan bir gün?"
"Namjoon, yakın mesafe ilişkilerinde de çiftleri yoran birtakım sorunlar yok mu sanki? O zaman da yoruluyor ve ilişkine devam etmek istemiyorsun."
"İyi ama önümüzdeki iki yıl boyunca ben hiçbir anında yanında olamayacağım belki de.. Yoğunluktan gelemeyeceğim ya da bir aksilik çıkacak ve gelsem bile geri dönmek zorunda kalacağım."
