Seokjin sabah uyandığında burnuna gelen kokularla birlikte acıktığını hissetmişti. Sakin bir şekilde yerinden kalktı ve yavaş adımlarını banyoya yöneltti. Hızlıca rahatlatıcı bir duş almış ve sonrasında ise üzerini giyinmişti.
Hemen ardından telefonunu eline aldı ve Namjoon'un sabaha karşı dörtte kendisine gönderdiği mesajı okudu.
'Araştırmayı bitirdim nihayet. Artık özgürüm. Ve sevgilimi çok özledim. Uyandığında beni ara güzelim.'
Seokjin sabahın dördünde yazılan bu mesajdan sonra Namjoon'un bütün gece gözünü bile kırpmadan çalıştığını bildiği için onu aramayı birkaç saat sonraya ertelemişti. Şu anda saat sabahın dokuzuydu ve Namjoon'un biraz daha uyuması iyi olurdu.
Seokjin mesaj uygulamasından çıktı ve Instagram hesabına gelen onlarca takipçiyle neye uğradığını şaşırdı. Tanımadığı bir sürü kişi onu takip etmeye başlamış ve takipçi sayısında bir hayli artış olmuştu. Gerçi Seokjin'in takipçi sayısı her daim çok fazlaydı. Okuldaki herkes onu takip ediyordu ve bir şekilde tanıştığı insanların ilk yaptığı şey de onu takip etmek olurdu.
Seokjin bu yeni takipçi selinin de Jimin'in paylaşımı nedeniyle olduğuna emindi. Zira takip eden kişilerin profil bilgilerinde yer alan okudukları üniversite Jimin'inkiyle aynıydı. Belli ki fotoğraftan sonra araştırıp profilini bulmuşlardı.
Seokjin umursamadan bildirim kısmından çıktı ve kamerasını açıp ayna karşısında sıradan bir fotoğrafını çekti. Hemen ardından fotoğrafı sayfasına yüklemiş ve odasından çıkıp harika kokular gelen mutfağa doğru yol almıştı.
"Günaydın anne." dedi gülümseyerek annesinin yanağına bir öpücük kondururken.
"Günaydın tatlım."
Bayan Kim de ona gülümsemiş ve kahvaltı hazırlamaya kaldığı yerden devam etmişti. Seokjin onun yaptığı bir dolu şeye bakıp merakla kaşlarını çattı.
"Bütün bunlar da ne? Bu kahvaltılıklarla tüm semti doyurabiliriz."
"Akşam Daegu'ya dönmeden önce ailecek güzel bir kahvaltı yapalım istedim." diye açıkladı annesi pişirdiği omleti dikkatlice çevirirken. "Bir daha kim bilir ne zaman fırsatımız olur? Biliyorsun baban her zaman yoğun çalışıyor."
"Pekala." dedi Seokjin kafasını onaylarcasına sallayarak. "Sana yardım edeyim o halde."
"Sevinirim." dedi annesi gözlerini omletten ayırıp oğluna çevirdiğinde. "Ama onun öncesinde yapmanı istediğim bir şey var."
"Nedir?"
"Namjoon'u ara ve kahvaltıya gelmesini söyle lütfen."
"Ne o? Bu kez de sen mi bir şey teklif edeceksin yoksa?" diye sordu Seokjin alaycı bir gülümseme yüzünü kaplarken. Annesi ise gözlerini kocaman açıp, yavaşça koluna vurmuştu.
"Aşk olsun Seokjin." dedi alıngan bir ifadeyle. "Benim Namjoon'a teklif edeceğim tek şey sıcak bir aile ortamında, güzel bir kahvaltı olur."
"Şaka yapıyorum." dedi Seokjin annesine sarılarak. Geri çekildiğinde ise gülümsemişti. "Tamam. Namjoon'u arar sorarım."
"Hemen gidip ara. Jimin'i de alıp gelsin. Yemekler yarım saate hazır olur."
"Pekala."
Seokjin geldiği gibi mutfaktan çıktı ve ardından Namjoon'un numarasını tuşladı. Onu erkenden uyandırmak istemezdi fakat annesi hiçbir itirazı kabul etmeyeceği için onu aramaya mecbur kalmıştı.
