Book 27 Chapter 375

298 36 0
                                    

Uni

အခန်း (၃၇၅) မင်းရှုံးသွားပြီ


လက်ဖျောက်တီးသံတစ်ချက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

"ခရက်"

"ဘန်း"

ပတ်ဝန်းကျင်မှ မြင်ကွင်းများအားလုံး ပြိုကျသွားသည်ကို ကောင်ငယ်လေးရော အဋ္ဌမမင်းသားပါ တွေ့မြင်လိုက်ကြရသည်။

သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်မြင်ကွင်းမှာ မက်မွန်တောပင် ဖြစ်သော်လည်း တစ်စုံတစ်ခု ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး အစစ်အမှန်လား ၊ ပုံရိပ်ယောင်လား ခွဲခြားနိုင်ခြင်း မရှိသေးပေ။

ခဏကြာမှ ကောင်ငယ်လေးက ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်လိုက်သည်။ ကျန်းလန်၏ ပုံရိပ်ယောင်အစီအရင်မှ ထွက်ခွာနိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း အံ့အားသင့်စွာ သိရှိလိုက်သည်။

ကျန်းလန် လက်ဖျောက်တီးလိုက်သည့်အတွက် သူတို့ပုံရိပ်ယောင်လောကမှ လွတ်မြောက်သွားကြခြင်း ဖြစ်၏။

ကောင်ငယ်လေးက...

"ဒါ တကယ့်အစ်ကိုကြီးအစစ်ပဲ"

ကျန်းလန်က...

"မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဘာလို့ ဒီကို ရောက်နေကြတာလဲ"

ပုံမှန်ဆိုလျှင် ဇာမဏီမျိုးနွယ်များနှင့် ခွန်လွန်တပည့်များသာလျှင် မက်မွန်ဝင်္ကပါအတွင်း ဝင်ခွင့်ရှိသည် မဟုတ်လား။

ယခု သူ့ရှေ့မှ (၂)ယောက်က ဇာမဏီမျိုးနွယ်လည်းမဟုတ်သလို ခွန်လွန်တောင်မှတပည့်လည်း မဟုတ်ပေ။ အဘယ့်ကြောင့် မက်မွန်တောထဲ ရောက်နေကြပါသနည်း။

အဋ္ဌမမင်းသားက...

"ကျုပ်တို့ အကြီးအကဲတွေဆီ ခွင့်တောင်းပြီးမှ ဝင်လာတာပါဗျ"

သူက ဒူးထောက်နေဆဲ ဖြစ်၏။

အတုလား အစစ်လား ခွဲခြားမနေဘဲ ကျန်းလန်ကို မြင်မြင်ချင်း ဒူးထောက်တောင်းပန်လိုက်နိုင်သည့်အတွက်လည်း ဝမ်းသာနေမိသည်။

သူက မွေးရာပါအင်မော်တယ် ဖြစ်သောကြောင့် ထူးခြားသည့် အာရုံခံစားမှုစွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ ထိုစွမ်းရည်ဖြင့် ယောက်ဖ မည်မျှကြောက်မက်ဖွယ်ရာဖြစ်ကြောင်း ခံစားသိရှိနိုင်သည်။

နဂါးမယ်လေးရဲ့ ငရဲတံခါးကချစ်သူ (Part 2) (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now