குன்னூர் நகரின் அரசு லாலி மருத்துவமனை அந்த மாலை நேரத்திலும் பரபரப்பாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. ஐந்தரை மணியளவிலேயே கார்மேகங்கள் சூழ்ந்த வானம் சற்று இருட்டி மிரட்டிக் கொண்டிருந்தது.
மருத்துவமனை மலைவாச ஸ்தலத்தில் அமைந்திருந்தால் ஒரு ஏற்றத்தில் ஏறித் தான் பின்னர் அதன் நுழைவாயிலை அடைய முடியும். அந்த ஏற்றத்தின் வழி மருத்துவமனைக்கு செல்லும்
சுவரெல்லாம் பாசி படிந்து, சிறிய செடிகளால் மண்டிக் கிடந்தது.
அரசு லாலி மருத்துவமனை குன்னூர் நூற்றாண்டு வளைவு என்ற தாங்கியையும், ஹாஸ்பிடலுக்கு வெளியே நின்றிருந்த ஒரு ஆம்புலென்ஸையும் பார்த்துக் கொண்டே மருத்துவமனையின் உள்ளே சென்றான் ஜனமேஜயன்.
அவனுடைய இடது கன்னத்தில் சதை கிழிந்து அதற்கு ஒரு கூட்டல் குறி போட்டு விட்டிருந்தார்கள். ஒருவாரத்திற்கு பிறகு இப்போது தான் சற்று வலியும் குறைந்து, தோலும் மேவி ஒட்டிக் கொள்ள ஆரம்பித்திருந்தது.
சும்மாவே அவனுடைய புரொஃபைலில் பெண் வீட்டார் ஆயிரத்தெட்டு ஓட்டைகள் இருக்கிறது என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்படிப் பார்த்தால் அவன் கன்னத்தில் விழுந்தது ஆயிரத்து ஒன்பதாவது ஓட்டை!
மருத்துவமனைக்குள் சென்றதும் ஒருவிதமான எரிச்சல் ஜெயனை ஆட்கொண்டது. ஆட்கள் யாருடைய மீதும் அல்ல..... மனிதர்களை பாடாய் படுத்தி எடுப்பதில் இந்த காலத்து நோய்களுக்கு அப்படி என்ன தான் சந்தோஷமோ தெரியவில்லை என்று நினைத்து நோய்கள் மீது தான் எரிச்சல் பட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
அப்படி அவன் எரிச்சலடையும் அளவிற்கு நூற்றுக்கணக்கான மனிதர்கள் நோயுடனும், வலியுடனும், நோய் கொடுக்கும் நிறைய உபாதைகளுடனும் அவற்றிற்கான நிவாரணம் தேடி
மருத்துவர்களைப் பார்ப்பதற்காக அலைந்து கொண்டிருந்தனர்.
காரிடாரை தாண்டி சென்ற ஒரு பெரிய அறையில் வரிசையாக கிடந்த பெட்டில் மூன்றாவதாக இருந்த படுக்கையில் ஜெயனின் அன்னை முகிலமுதம் காலில் கட்டுடன் அயர்ந்து போய் படுத்திருந்தார். ட்ரிப்ஸ் முடிந்து கையை சற்று ஓய்வாக விட்டு விட்டு சென்றிருந்தனர்.
YOU ARE READING
ஆதியோ அகதியோ அழகியே நீயார்✔
Romanceஒரு விபத்தால் ஒருவொருக்கொருவர் உதவிக்கரம் நீட்டிக் கொள்ளும் ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் அவர்களுடைய வாழ்க்கையில் அடுத்தடுத்த நிலையில் அந்த உதவிக்கரம் தேவைப்படுகிறதா இல்லையா.... நட்பு கூட இல்லாமல் வெறும் உதவியாக ஆரம்பித்த அவர்களுடைய உறவு முடிவில் என்ன...
