"மிஸ்டர் ஜனமேஜயன்..... நீங்க தைரியமான ஆளா இருந்தா, பெட்ஷீட்டுக்குள்ள ஒளிஞ்சுக்கிட்டு பேசாம, எம்மொகத்த பாத்து பேசுங்க. அப்புறமா கண்டிக்குறதெல்லாம் வச்சுக்கலாம்! இப்ப கொஞ்ச நேரம் வெளிய இல்லன்னா பெட்ரூமுக்குள்ள போய் இருக்கீங்களா? எங்களுக்கு கொஞ்சம் வேலையிருக்கு!" என்று அவனிடம் சொன்னாள் வதனி.
"இல்லமா.... நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்னா..... நீ வச்சுருக்குற
சின்ன பெட்ஷீட்ஸ் எல்லாம் இந்த ஊரு குளிருக்கு ஒத்துவராது! நான் வேணும்னா உனக்கு ரஜாயை மேல கொண்டு வந்து குடுக்கட்டுமா?" என்று தலையை மட்டும் வெளியே நீட்டிக் கொண்டு அவளிடம் கேட்டான்.
"மொதல்ல எழுந்திரிச்சு போயி பல்ல வெளக்குடா! பெட்ஷீட் சண்டையெல்லாம் அப்புறமா போடு! ரூவா வார வேலையின்னா அத மட்டும் ஓடி ஓடி செய்றது... ஆனா சொந்த வீட்ல மட்டும் அந்த மாதிரி சுத்தப்படுத்துற வேலைய ஒருநாகூட செய்றது கெடையாது.... இந்தப்புள்ளையும் ஒன்னைய மாதிரி அழுக்கு பாண்டையா இருக்கும்னு பாத்தியா? போடா போ!" என்று சொன்ன தன்னுடைய அன்னையிடம் நெஞ்சைப் பிடித்துக் கொண்டு,
"என்னைய பாத்து இப்டி பேச உனக்கு அமுதாம்மா மனசு வந்தது?
என்னென்ன வார்த்தயெல்லாம் சொல்லிட்ட நீ?" என்று சோகத்துடன் பாவமாக கேட்டான் ஜெயன்.
"இன்னும் அசிங்கமா ஏதாவது சொல்லிறப் போறேன். ஒரு பொம்பளப்புள்ள நிக்குது! அதான் கம்முன்னு இருக்கேன்! மரியாதயா வெளிய போயிரு!" என்று விரட்டிய தாயிடம்,
"நிழலோட அருமை வெயில்ல தான் அமுதாம்மா தெரியும். இந்த புதுப்புள்ள எப்ப வேணும்னாலும் உன்னிய உட்டுட்டுப் போயிரலாம்! நாந்தான் உங்கூடவே எப்பவும்......!" என்று மிகவும் உணர்ச்சிகரமாக பேசியவனிடம் கைகாட்டி அவன் பேச்சை நிறுத்தினார் முகிலமுதம்.
"பாரு என்னோட மனக்குமுறல உன்னாலயே பொறுக்க முடியல பாத்தியா?" என்று ஆதங்கத்துடன் கேட்க தன்னுடைய மகனின் பேச்சில் எரிச்சலுடன் பல்லைக் கடித்தார் முகில்.
YOU ARE READING
ஆதியோ அகதியோ அழகியே நீயார்✔
Romanceஒரு விபத்தால் ஒருவொருக்கொருவர் உதவிக்கரம் நீட்டிக் கொள்ளும் ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் அவர்களுடைய வாழ்க்கையில் அடுத்தடுத்த நிலையில் அந்த உதவிக்கரம் தேவைப்படுகிறதா இல்லையா.... நட்பு கூட இல்லாமல் வெறும் உதவியாக ஆரம்பித்த அவர்களுடைய உறவு முடிவில் என்ன...
