"ஒன்னைய கல்யாணம் பண்ணிக்க எனக்கு சம்மதம்!" என்ற வார்த்தையை அவன் தூங்கிக் கொண்டிருக்கையில் வதனி அவனிடம் எப்படி சொன்னாளோ எவ்வாறு சொன்னாளோ?
அந்த ரகசியம் இன்று வரை ஜெயனுக்குத் தெரியாது. உன்னைப் பிடித்திருக்கிறது, உன்னை காதலிக்கிறேன் என்ற விஷயத்தை சமீபமாக வதனி தன்னுடைய ஒவ்வொரு செய்கையிலும் ஜெயனிடம் காட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.....
ஆயிற்று! அவள் லவ்டேலுக்கு அவனைத் தேடி வந்து இன்றுடன் இரண்டு.... ம்ஹூம் இரண்டரை மாதங்கள் இருக்கும்; ஜெயனுக்கு தன்னுடைய இத்தனை வருட வாழ்க்கையில் இந்த இரண்டரை மாதங்களை "வாழ்வில் பொன்னெழுத்துகளால் பொறித்து வைக்கப்பட்ட வேண்டிய நாட்கள்" என்று அடைமொழியிட்டு அழைக்கலாமா என்று கூட தோன்றியது.
"நீ எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்ச ஜெயன்..... ஒனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச விஷயம் ஒண்ண நான் வாங்கித் தரட்டுமா?" என்று கேட்டவளிடம் சிறு சிரிப்புடன்,
"என்ன வாங்கித்தரப் போறீங்க மேடம்? ஸ்வெட்டரா?" என்று கேட்டான்.
"ம்ஹூம்......!" என்று தலையாட்டி புன்னகைத்தவள் அவனுக்கான பரிசாக வாங்கி வந்தது ஒரு நாட்டின பசுமாடும் அதன் கன்றுக்குட்டியும். ஏற்கனவே மாட்டிற்காக யாரிடமோ சொல்லி வைத்து இருந்திருப்பாள் போலும்.... கன்று ஈன்று ஒரு மாதம் தான் ஆகியிருக்கும் போல தெரிந்தது.
வதனியிடம் இருந்து இப்படி ஒரு பரிசை முகிலமுதம், ஜெயன் இருவரும் கொஞ்சங்கூட எதிர்பார்க்கவில்லை.
"ஜெயன்..... இந்தப் பொண்ணு பேரு கோமதியாம்; இவங்களோட குட்டிக்கு பேரு இளங்கோவாம்! நம்ம அச்சுதன் ஸாரோட போய் தான் கோமதியோட பழைய ஓனர் கிட்ட எல்லாம் பேசிட்டு அவங்கள இங்க கூட்டிட்டு வந்துருக்கேன்.... இளங்கோ சாப்டுறது போக கோமதியோட பால் உனக்குத்தான்; பட் கோமதி இளங்கோ ரெண்டு பேரையும் நாம நல்லாப் பாத்துக்கணும்... பாத்துக்கலாம்ல?" என்று தலைசரித்துக் கேட்டவளை
"எப்டிறீ எங்கிட்டப் போயி இவ்ளவு காதலக் காமிச்சுக் கொல்லுற?" என்ற கேள்வியை கேட்க வேண்டும் என்று தோன்றியது அவனுக்கு.
YOU ARE READING
ஆதியோ அகதியோ அழகியே நீயார்✔
Romanceஒரு விபத்தால் ஒருவொருக்கொருவர் உதவிக்கரம் நீட்டிக் கொள்ளும் ஒரு ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் அவர்களுடைய வாழ்க்கையில் அடுத்தடுத்த நிலையில் அந்த உதவிக்கரம் தேவைப்படுகிறதா இல்லையா.... நட்பு கூட இல்லாமல் வெறும் உதவியாக ஆரம்பித்த அவர்களுடைய உறவு முடிவில் என்ன...
