Standing Next to Me (Masterchef All Star)

blame it on love

Ağzımdan bir anda fırlayan cümle yüzüme şok etkisini yaratırken bu durumu nasıl toparlayacağımı düşünmesi gerektiğini emrediyordum beynime. Ama beynime gelecek olursak işlevselliğini yitirmiş durumdaydı.

Uçak moduna geçmiş gibiydim. Hem uçuş anlamında hem de aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor anlamında.

Uçak modundan çıkmama sebep olan bir olay olmuştu neyse ki. Barış'ın bir anda attığı kahkaha kendime gelip ona dikkatimi vermeme sebep olmuştu.

"Ya Nesil çok kavga ediyoruz, birbirimize giriyoruz ama aslında seviyorum seni."

Cümlesinden sonra tekrardan gülmesiyle kaşlarımı çatıp isteğimin dışında Kıvanç'a yönlendirmiştim bakışlarımı. O da benim ona baktığım şekilde bana bakıyordu.

"Of... İnanır mısın hiç güleceğim yoktu. Bu şakandan ötürü seni azad ediyorum. Kerem'e aşıkmış... Sen kim aşk insanı olmak kim..."

Yutkunmuştum cümlelerinden sonra. Güle güle salonu terk ettiği esnada bir müddet arkasından bakınsam da bakışlarım ısrarla bana bakan Kıvanç'a yönelmişti.

"Sen de gülsene..." İlk söyleyebildiğim cümle bu olurken Kıvanç'ın yaptığı şey de baştan aşağı beni süzmek olmuştu.

"Komik olsaydı belki."

Durumu Barış ciddiye almamıştı ancak Kıvançtan da kaçmamıştı.

"Şey... O zaman... Nesil kaçar." dedim ve elimi kaldırdığım gibi koşacağım esnada Kıvanç'ın müsaade etmemesiyle gözlerimi kapattım.

"Hayırdır Nesil..? Bu hiç senin tarzın değil." Sesindeki muzipliği duyduğum anda kapalı gözlerimi bir kez daha açmamaya karar vermiştim ki gülmesiyle tek gözümü aralayıp yüzüne bakmıştım.

"Tarzım olmayan ne? Hani o kadar çok şey var ki şu ortamda..."

"Utangaçlığın."

Açık olan tek gözümü de kapattığımda tekrardan gülmüş ve kolunu yavaşça omzuma atmıştı.

"Barış inanmadı neyse ki. Bu şekilde duymayı ben de istemezdim eminim ki Kerem'in de haberi yoktur. Kerem'den önce duymuş olmak garip hissettirdi..." dedi iç çekerek.

"Susar mısın..?" dediğimde bir kez daha güldü.

Bana verilen yetkiye dayanarak tam da şu anda bayılmak istiyorum halının ortasına.

*****

Bugün düello yapacaktık. Açıkçası düelloları seviyor muydum sevmiyor muydum emin olamıyordum bazen. Rakibime göre değil de yemeğe göre farklılık gösteren bir durumdu ve bugünkü konumuz soslu tavuklardı.

Eren abiye barbekü soslu tavuğu bana vermesi için ruhumu ortaya sunarken karşıdan da Sergen'in yapacağını öğrendiğimde daha da sunmuştum ruhumu ortaya. Eren abi "Sergen'i yenebilir misin?" Adlı bir konuşma yaptığı için sinirlenmemeyi tercih etmiştim, ne de olsa ilk haftasıydı. Sonrasında da devam ederse sinirlenme hakkımı kullanabilirdim.

İlk yarışacak grupta Cemre, Uğur ve Kıvanç yer alıyordu. Karşılarında ise Eda abla, Barbaros ve Azize. Bu grubun yarışması sonucunda tek sayı alan Uğur olmuştu. O da Eda ablayı yenmişti. Cemre ve Kıvançtan beklediğimiz performans gelmeyince iş ikinci grupta yarışacak olan Esra, Kerem ve Dilara'ya kalmıştı. Karşılarında Tahsin, Alican ve Tanya yer alıyordu.

"Çok üzüldüm ya sayı alamamama. Çok da emindim kendimden." dedi Cemre. 

"Onlar telafi ederler merak etme. Olabiliyor böyle şeyler."