Standing Next to Me (Masterchef All Star)

wild flower

*KEREM*

"Yorgan gider kavga biter, bazı şeylerin kuramı basittir." Nesil'in kurduğu cümle üzerine bakışlarımı ona yöneltmiştim. İşaret parmağıyla havada daire çizer gibi bir harekette bulunmuştu cümlesini söylediği esnada.

"Burada bahsi geçen yorgan ne peki? Kupa mı?" Barbaros'un kafası karışmış bir biçimde, çatık kaşlarla anlamaya çalıştığı her mimiğinde belli olurcasına kurduğu cümle üzerine Nesil başını iki yana salladı. O esnada olduğumuz ortama Sergen, Dilara ve Tahsin giriş yaptı. Nesil'in bakışları bir anda Dilara'yı bulurken bakışlarını çekmeden cümlesini kurdu.

"Hayır, tuzluk."

Taktı mı takıyordu gerçek anlamda. İstediğini alsa da bırakmıyordu peşini. Alamasa da bırakmıyordu keza. İnsanı gıcık ederdi bu huyu. Ama eğer onun karşısında yer alıyorsanız. Yanındaysanız... 

Bilmem, bana güven veriyordu bu tavırları açıkçası.

Yandan gülümseyerek baktığım esnada tuzluk lafını duyan Dilara yüksek sesli bir şekilde homurdanmaya başlamıştı. 

"Bak kızım susuyorum susuyorum ama bir yere kadar!" Sinirle Nesil'e bağırmıştı. Onun bu tavrına Nesil ise istifini bozmamayı tercih etmişti.

"Bağırmasan da anlayabiliyorum ben seni."Nesil'den gelen sakin cümle üzerine Kıvanç öksürürcesine boğazını temizlemişti.

"Ben almak koku kavga." Tolga'dan gelen belirli kelimelerden oluşmuş cümleye gülmüştüm kendimi tutamayıp. Bunun üzerine Dilara'nın radarları bana yönelmişti.

"Neye gülüyorsun Kerem komik bir durum mu var?"

"Dilara neden üzerine alınıyorsun bu kadar?" Nesil kadar sakin olamasam da benim tarzıma göre sakin bir cümle çıkıvermişti ağzımdan.

"Çünkü konu benim!" Dilara'dan bir bağırtı daha koparken derin bir nefes almıştım.

"Niye sen tuzluk musun?" Nesil'in cümlesi üzerine Dilara hızlıca adımlarını Nesil'e doğru yönlendirmişti. Sergen ile Tahsin aynı anda Dilara'nın kolunu tutsa da Dilara cırlayarak onlardan kurtulmayı başarmıştı.

"Utanmıyor musun sataşmaya durduk yere? Eee arkandakiler elbet teker teker gidecekler buradan hepsini de ben göndereceğim!"

Dilara'nın ucu bucağı saçmalıklara dokunan cümlesine karşılık Nesil usulca ayağa kalkmış ve Dilara'nın karşısındaki yerini almıştı. Ortam ilk defa gergin bir hal alırken herkes birbirine bakmaya başlamıştı.

Çünkü ortamdakilerden bazıları daha önce Nesil'in beni kıçımın üzerine oturtmasına şahit olmuştu, malum.

"Arkamda insanlar yok Dilara. Kimsenin de arkamda durmasına bugüne kadar müsaade etmedim, şu anda da müsaade etmem. O gördüklerin yanımda olanlardır ki onlara güvenip tavırlarımı sergilemiyorum, senin aksine."

Nesil'in geri adımı, Dilara'nın onun yüzüne doğru attığı adım. Yine birkaç saniye içerisinde olan olmuş, Nesil Dilara'nın ona atacağı tokatı Dilara'nın kolunu yakalayarak engel olmuştu. Şaşkınlık içerisinde koluna bakan Dilara olurken Nesil'in yüz ifadesi oldukça sakindi.

"Bana elini kaldırabileceğini düşündüren şey ne bilmiyorum ama bir daha yapmamak senin açından iyi olur. Bu kadar sakin karşılayabileceğimi sanmıyorum çünkü."

Dilara'nın kolunu bıraktığı gibi ellerini cebine yerleştirmiş, salonu terk etmişti. Ayağa kalktığım anda arkasından gidecekken kolumun tutulmasıyla bakışlarım arkama yönelmişti.