My ghost

57

Gelen mesaj üzerine mekana girmiş, her zamanki gibi direkt üst kata çıkmıştım. En azından oradan Jungkook'u daha kolay bulabilirdim. Mekan tıklım tıklımdı. Ortada iki kişi dövüşüyordu. Kenarlarındaki insanlar onları yaptıkları çemberde tutmak için itiyordu. Bakışlarım sonunda Jungkook'u gördü. Son kavgasından son Ang'ı onu dövüşlere almaması içim tembihlediğim için dövüşlere giremeyeceğine emindim. Sanırım bu yüzden karşısında duran Ang'e sinirle bakıyordu.

Sonra onu bırakıp dövüşün olduğu çembere yaklaştı. O sırada biten dövüşte yerde baygın yatan herifi kaldırıyorlardı. Jungkook neyi amaçlıyordu bilmiyorum ama bana kısa bir mesaj atmış ve dövüşlere gideceğini söylemişti.

"Baba" Diye bağırdı çembere yaklaşırken. Bakışları sanki yerimi biliyormuş gibi bana çevirdi. "Beni izle."

"Ah lanet olsun." Diye mırıldandığımda az önceki dövüşte yenen adamın suratına bir yumruk geçirdi. Kendini dövüşe kaybetmeden birine saldırması intihardı. Vurduğu adam sersemledikten sonra sinirle ona baktı.

"Hadi beni öldür piç herif!" Diye bağırdı adama karşı. Adam ona yumruğu geçirdiğinde Ang'e baktım. Elimle herkesi dışarı almasını işaret ettiğimde suratı asıldı. Kaşlarım çatıldığında ise yanındaki elemanlara dönüp işaret etti. Elemanlar herkesi dışarı çıkarırken, insan selinin ortasında Jungkook kendini savunmadan öylece duruyordu. Adam ona tekrar tekrar vuruyor, o ise sadece boş boş bakıyordu. Sonunda yere düştü ve dayak yemeğe devam etti. Onu dövebileceğini biliyordum. Peki neden karşılık vermeden duruyordu ?Kalabalık yok olunca Ang onlara bir bakış attı ve dışarı çıktı. Merdivenlere yöneldim.

"Ona bir kez daha vurursan parmaklarını kırarım." Dediğimde Jungkook'a vuran adam durdu ve bana bir bakış attı. "Sana karşılık bile vermiyor."

"Kurallar dışında bana sataştıysa ölmesinden sorun yok."

"Bynu sorun edecek birileri eminim çıkar." Dedim ve Jungkook'un yanına gidip yere çöktüm. Yüzü kana bulanmış yatıyordu. Bana bakınca zorla gülümsedi. "Delirdin mi ?"

"Yaklaştım. Buradasın..lider olarak değil.. değil dimi ?"

"Değil." Dedim zorla. Canım yanıyordu ona baktıkça. "Baba olarak buradayım."

"Benden sakladın."

"Ve sende böyle mi intikam alıyorsun ?"

"İlk seferinde de kurtarmadın mı beni ?"

"Seni kurtarmak istemiyorum Jungkook." Dediğimde yüzü düştü. "Ayağa kalkmanı ve o ite haddini bildirmeni istiyorum çünkü benim oğlum öyle yapar."

"Yapabilirim. Yeterince canın yandıysa."

"Yandı. Sana vurduğu her an için yandı." Dediğimde yattığı yerden doğruldu.

"Yapacağım." Dedi kalkmadan hemen önce. Kenara çekildim ve sadece izledim. Jungkook'un başta kararsız, sonradan net olan yumruklarla çocuğu dövüşünü izledim. Karışmadan orada durdum. Aldığı her darbede canım yandı ama bir şey demedim. Hayatım boyunca çocuklarımla aram böyleydi zaten. Onlara uzaktan destek olur, büyümelerini izlerdim. Sonunda Jungkook adamı yere sevdiğinde oturduğum yerden kalktım.

"Siktir." Dedi çocuk gülerek. "Bir ay önce benden dayak yiyen piçe bak sen."

"Senin dilini keseceğim." Diye mırıldandım. Çocuk bakışlarını bana çevirdi. "Merak etme cerrahi olacak. Hayatının geri kalanında seni dilsiz görmek beni mutlu edecek."

"Koskoca Kwon Jiyong onu mu savunuyor ? O çocuk kesin hile yaptı! Bunu sende biliyorsun o böyle dövüşemez."

"Emin ol dövüşüyor."