My ghost

62

"Çıt çıkarmayacaksınız." Dedi babam ve bizi salonda bırakıp annemle yan odaya gittiler.

"Çıt." Dediğimde salondaki tüm bakışlar bana döndü. "Ne ? Komikti."

"Bunu babamın yanında deseydin ya ?" Dedi Jungkook

"Hiç tanımıyorsun onu. Deseydim gülerdi."

"Evet, gülerdi." Dedi Yoongi

"Kahkahayla." Diyerek bize katıldı Lisa. Sonra yine sessizliğe gömüldük.

"Onu cezalandırmalısın"

"Hayır kızıma ceza falan vermem."

"Jiyong bir tankla bütün sokakları gezdi!" Dedi annem. Ah benden bahsediyorlarmış.

"Ne güzel işte. Sadece eğleniyor."

"Onları duyduğumuzu söylesek mi ?" Dedi Namjoon. Kimseden ses çıkmadı.

"Eğlenmek mi ? Jiyong sokaklar hep tank lastiği izleriyle dolu. Bilmem kaç tane arabaya zarar vermişler. Yol kenarındaki barın bahçesine gördün mü ? Masayı ezmişler. Masayı!"

"O kadar da dikkatli sürmüştüm" Dedi Jimin. Elimi ona uzatıp bacağına hafifçe vurdum.

"Sorun değil. İlk seferindi."

"Tüm bunlar eğlenceli mi Jennie? " Dedi Jisoo. "Zarar görebilirdiniz."

"Nasıl ? Her şey kontrol altındaydı. O tank sürmeyi biliyor"

"Evet ve harikaydım."

"Şuna bak o sarhoş!"

"Sadece biraz sarhoş abartma. Eğleniyorduk işte."

"Bi susun da içeri dinleyelim." Dedi Yoongi. Bakışlarım salonun kapısına döndü. Kapının girişinde duran koltukta tek başıma pturan Taehyung'a baktım. Kafası öne eğmiş uyuyor gibiydi ama gözleri açıktı.

"Böyle olmadı bu iş! Bir anda söyledik herkese. Sorun çıkacak."

"Aksine böyle olması daha iyi bebeğim." Dedi babam. "Sorun falan yok."

"Ben onu bunu bilmem. Jennie ceza alacak."

"Annenin olması böyle bir şey mi ? Cezalar, azarlar."

"Daha fazlası." Dedi Jungkook. "Çok daha fazlası."

"Kızıma ceza vermem."

"O benimde kızım ve artık sorumluluk alması lazım. Desiti'ye verilen zarar nasıl karşılanacak ?"

"Ben öderim hepsini."

"Jiyong!"

"O sadece bunalımda tamam mı ? Kızımı tanırım. Şuan üzücü bir dönem yaşıyor ve bittiğinde normale dönecek."

"Onları susturma vakti!" Dedim hızla ayağa kalkarken

"Hemde Taehyung yüzünden! Onu onunla tanıştıran da sendin! O zaman sende suçl-"

"Baba!" Diyerek odaya daldım. İkisi de hızla bana döndü.

"Sesiniz..salona geliyor."

"Ah..Senin hakkında konuşuyorduk Jennie."

"Fark ettim anne." Dediğimde bakışları yumuşadı. Sanırım bugını buldum. "Hepimiz fark ettik. Bu arada cezayı reddettim gitti. Bu Desiti için zarra bile değil. Geçmişte daha büyük şeylerde yaptım."

"Evet cidden yaptı." Dedi babam gururla.

"Başka sorun ?"

"Madem öyle elbisemi çaldığın için ceza alırsın." Dedi kollarını göğsünde bağlarken.