ជំនួសស្នេហ៍(ចប់✔︎)

ភាគ9:ថេហ្យុងទេឬ?ខ្ញុំស្មានតែ...

     •ពេលល្ងាច
     ម៉ោងក៏ដល់ពេលម៉ោងសម្រាកទៅផ្ទះឯការងារក៏ធ្វើការហើយរួចរាល់ដូច្នេះថេហ្យុងរៀបចំទុកដាក់នូវឯកសារទាំងអស់នោះឱ្យមានរបៀបរៀបរយដើម្បីប្រគល់ទៅឱ្យដេវិតហើយដេវិតក៏បានដើរមកតុធ្វើការរបស់ថេហ្យុងល្មម។
     " នេះខ្ញុំបានធ្វើវារួចរាល់អស់ហើយ " ថេហ្យុងក៏ហុតឯកសារទាំងនោះទៅកាន់ដេវិតឯនាយទទួលយកវាមកមើល
    " ហើយខ្ញុំក៏បានពិនិត្យមើលវារួចរាល់ដែរហើយ ថាវាមិនមែនខុសត្រង់ណានោះទេ " ថេហ្យុងនិយាយប្រាប់ទៅដេវិតដែលកំពុងតែពិនិត្យមើលឯកសារទាំងអស់នោះ
    " ពិតជាត្រឹមត្រូវទាំងអស់មិនមែនខុសត្រង់ណាទេ " ដេវិតក្រោយពិនិត្យមើលថាវាមិនអីនោះទេ okay ទាំងអស់ថេហ្យុងនេះពិតជាពូកែគ្រាន់បើមែន។
    " អ៊ីចឹងសុំទៅមុនសិនហើយ Bye bye " ថេហ្យុង
    " Bye bye " ដេវិតនិងថេហ្យុងក៏លើកដៃក្រវីទៅវិញទៅមកជាការលាគ្នា ថេហ្យុងបានដើរចេញទៅមុនមិនចាំយូរដេវិតក៏យកឯកសារនោះទៅឱ្យជុងហ្គុក។
    " លោកអគ្គនាយករងនេះគឺជាឯកសារដែលលេខាបានធ្វើហើយ " ដេវិតបានដាក់ឯកសារទាំងនោះទៅលើតុ ឯជុងហ្គុកបានត្រឹមងក់ក្បាលឯមើលកំពុងមើលឯកសារផ្សេងទៀត
     " លោកអគ្គនាយកចាប់ពីស្អែកទៅ លោកអគ្គនាយកលែងបានធ្វើការដល់យប់ជ្រៅហើយព្រោះមានលេខាជួយហើយបាទ " ដេវិត
    " មិនប្រាកដថាលេខាអាចជួយបានទាំងអស់នោះទេ " ជុងហ្គុក
     " មិនមានន័យថាមិនអាចជួយបានដែរលោកអគ្គនាយក " ដេវិត
    " បើអស់កិច្ចការហើយត្រឡប់ទៅធ្វើការរបស់ឯងវិញចុះ " ជុងហ្គុក
     " ប៉ុន្តែគឺដល់ម៉ោងសម្រាកហើយលោកអគ្គនាយករង " ដេវិត
     " ពិតមែន?មិនអីទេអ៊ីចឹងឆាប់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញទៅ " ជុងហ្គុក
    " ចុះលោកអគ្គនាយករងមិនទាន់ត្រឡប់ទៅផ្ទះទេឬ? " ដេវិត
    " ការងារមិនទាន់ហើយ យើងមិនទាន់ចង់ទៅ " ជុងហ្គុក
    " លោកស្រីគាត់បានផ្ដាំមកហើយចង់ឱ្យលោកអគ្គនាយកទៅផ្ទះពេលល្ងាចនេះដើម្បីញាំអាហារពេលល្ងាចជុំគ្នា " ដេវិត
    " ប្រាប់គាត់ទៅថាយើងរវល់ហើយ " ជុងហ្គុក
    " យ៉ាងណាគាត់ក៏ផ្ដាំថាត្រូវឱ្យលោកអគ្គនាយកទៅឱ្យបាន បើមិនអ៊ីចឹងគាត់នឹងមកហៅដោយផ្ទាល់តែម្ដង " ដេវិត
    " ហឹម...យើងទៅក៏បានបន្តិចទៀតនេះ" ជុងហ្គុកបានដកដង្ហើមធំបន្តិច
    " បាទលោកអគ្គនាយករង " ដេវិតក្រោយរួចកិច្ចការរបស់ខ្លួនក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ការិយល័យរបស់ជុងហ្គុក នាយបានដកយកទូរស័ព្ទតេទៅកាន់នរណាម្នាក់
    " ជំរាបលោកស្រីលោកអគ្គនាយករងគាត់បានប្រាប់ថាគាត់នឹងទៅ " ដេវិត
    " ល្អណាស់ ចុះប្រាប់ថាមកពេលណា? "
    " គាត់ថាបន្តិចទៀតនឹងទៅហើយ "
    " អឹម!អ៊ីចឹងប៉ុណ្ណឹងសិនទៅ "
    " បាទលោកស្រី " ក្រោយនិយាយចប់ដេវិតក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទវិញហើយក៏ដើរចេញទៅ