Zhao Feng mecburen yayı tekrar eline aldı ve yavaşça gerdi.
"Çocuğun duruşuna bak, acemi olduğu çok belli!"
"Hmph! Bu sefer de merkezi vurursa, arka tarafa ismimi yazacağım."
Alandaki okçuların heyecanı yüzlerine yansımıştı ve Zhao Feng'i küçümsüyorlardı.
O kalabalıktaki en yetenekli kişi Zhao Yui idi. Özgüveni yüzüne yansıyordu, "Okçuluk yetenekleri sadece sayısız kez atış yaparak gelişir. Sadece bu şekilde bir zirve okçu olabilirsin."
Bu sözlerini etraftaki diğer okçular başlarını sallayarak onayladı.
Zhao Feng gözlerini kıstı ama bu sefer sol gözünü kullanmadı.
Eğer kullansaydı kesinlikle tam ortadan vuracaktı.
Zhao Feng alttan almaya karar vermişti, bu yüzden sol gözünü çok az kullandı.
O anda zihnindeki Kesintisiz Meteor Okları yeteneği kalbiyle bütünleşti ve onun bir parçası oldu.
Zhao Feng'in vücudunun her bir parçası, nefesi de dahil, ufak bir değişim geçirmeye başladı.
Bu değişimler insanlar tarafından neredeyse görünemez şekildeydi.
Fakat istisnai bir okçu olan Zhao Yui'nin gözleri parladı.
Shoosh--
Yaydan havayı kırbaçlayan bir ok fırladı, ve tıpkı bir meteor gibi, hedefe kondu.
Tam Ortadan!
"Bir tane daha 10.halka!"
Zhao Feng'in yüzünde hata yapmış gibi bir ifade oluştu.
Bu sefer sol gözünü tamamen kullanmamıştı, sadece Kesintisiz Meteor Okları yeteneğini kullanmıştı.
İyi bir sonuç alacağını beklemiyordu ama yine tam ortadan vurmuştu.
Ah!
Zhao Feng kafasını salladı ve iç çekti.
Onun hareketleri etraftaki öğrencilerin gerilmesine neden olmuştu.
"Yine tam ortadan, bu herif neyin nesi!?"
"İki kez tam ortadan vurdu, bir insan nasıl bu kadar şanslı olabilir!?"
Okçular şaşkındı ve buna inanmak istemiyorlardı.
"Pekala, atışı yaptım, şimdi gidiyorum."
Zhao Feng elbisesini hafifçe çırptı, yayı koydu ve gitmek için hazırlandı.
Arkasına baktığında, Etraftaki bütün okçular öfkeliydi.
"Çocuk! Dur bakalım orada!"
Arkadan soğuk bir ses yükseldi.
Bunun üzerine Zhao Feng durdu ve arkasını döndü.
Ona seslenen kişi Zhao Yui idi.
Zhao Yui'nin yüzündeki öfke belliydi ve savaşçı yolunun 3.derecesinde olduğundan etrafındaki insanlar baskıyı hissedebiliyordu.
Zhao Yui 17-18 yaşlarındaydı. Gelişiminin (3.derece) Zhao Feng'den daha yüksek olması ve kalıp olarak da daha büyük olması onu daha da vahşileştiriyordu.
"Atışımı yaptım, daha ne istiyorsun benden?"
Zhao Yui güçlüydü ve Zhao Feng'in kazanabileceğine dair hiç güveni yoktu. Fakat bu ondan korktuğunu anlamına gelmiyordu.
"Hala numara yapıyorsun!" Zhao Yui burnundan soludu: "Sen bir acemi değilsin, bizimle burada dalga geçiyorsun!"
Bunu dedikten sonra etraftaki okçular da farkına vararak onaylarcasına başlarını salladılar.
