Tehlike ve Tam Ateşin Ortası

517 81 104
                                    

"Neden bana yalan söyledin?"

Chan daha onun konuşmasına fırsat vermeden ciddi bir ses tonuyla lafını kesmişti. Hyunjin o an içinden işte şimdi mahvolduğunu düşünmüştü. Yine de hemen yelkenleri suya indiremezdi. Biraz daha direnebilirdi.

"Ne? Ne hakkında yalan söylemişim?"

"Kafeye gittiğini söylemiştin."

"Evet, kafeye gittim zaten."

En kafe gibi olmayan bir kafeye gitmişti hatta.
Tamam, kafe adı altında -gerçekten de altında- garip bir yerdi de ayrıca.

"Öyle mi?"

"Evet, Chan. Neden yalan söylediğimi düşündün ki?"

"Bilekliğini açalım ve son konumuna bakalım mı o zaman?"

"Tabii, olur."

Hyunjin bu konuda rahattı çünkü gerçekten de bir kafeye gitmişti. Chan'ın neden bahsettiğini anlamamıştı bile. Bu da daha çok kuşkulanmasına sebep oluyordu.

Hyunjin bilekliğini aktifleştirdi ve Chan'ın yanına ilerledi bilgisayar ekranına bakmak için. Kendinden emindi ama yine de ekranda başka bir şey çıkma ihtimali onu korkutuyordu. Birkaç dakika bekledikten sonra Hyunjin'in bulunduğu bütün konumlar alt alta sıralandı. Chan en üstteki konuma baktı. Hyunjin de sakin bir sesle:

"Ben demiştim sana. Gerçekten de kafedeydim. Yalan söylediğimi nereden duydun ki?"

"Duymadım." dedi Chan da hala bilgisayar ekranına bakarken.

"Ne demek duymadın? Neden bana yalan söylediğimi ima ettin o zaman?"

"Seni denedim."

"Ne?"

"Seni denemek için üstüne gitmek istedim ama gerçekten doğruyu söylemişsin. Aferin."

"Chan, bana güvenmiyor musun?"

"Güvenmeseydim arkandan adam gönderirdim, direkt sana nerede olduğunu sormazdım."

Bunun üzerine Hyunjin sessiz kaldı. Bazen Chan'ın aklından geçenlere yetişemiyordu.

~

Aradan iki hafta geçmişti. Bu iki hafta boyunca Hyunjin hiç o numaradan mesaj almamıştı. Üstelik dalga geçer gibi boş kağıtlar göndermesine rağmen...

Bir ara gerçekten bu işin artık bittiğini düşündü. O numara artık her kimse istediğini alamayacağını fark etti ve yakasını bıraktı diye bir çıkarımda bulunmuştu kendince. Yine de olabildiğince dikkatli davranıyordu. Arkadaşlarından kimsenin yanında koruma olmadan çıkmasına, üstlerinde takip cihazları olmadan adım atmalarına izin vermiyordu.

O öğleden sonra yeni bir görevleri olduğu haberi geldi tesise. Buna şaşırmışlardı çünkü görev gece değil, daha erken başlayacaktı. Bu bile görevin çok önemli olduğunun bir göstergesiydi.

Asansöre hepsi aynı anda binmişti ve görevin ne ayrıcalığı olduğu hakkında konuşuyorlardı:

"Kesin böyle mafyaların olduğu bir yere gideceğiz. Silah falan..." dedi Jisung.

"Sen dizi izlemeyi biraz azaltsan mı?" dedi Jeongin de.

"Ne var ya? Eğlenirdik biraz. Son zamanlardaki görevlerimiz çok aksiyonsuz."

Aksiyonsuz mu? Galiba bu ajanların "aksiyon" anlayışları bizlere göre biraz farklı oluyor.

"Yalnız bu, görevin riskli olacağını gösterir. Erken başlıyorsa uzun bir operasyon olacak demek ki." dedi Changbin.

Secret.(Place+Plans)=?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin