22. BÖLÜM🪷

10.4K 823 361
                                    

🍭KEYİFLİ OKUMALAR🍭

ZEHİRLİ ŞEKER
BÖLÜM 22

🪷

Abimler geldiğinde saat akşam ona geliyordu. Esma teyze gençlerin içinde benim ne işim var deyip içeri gitmiş, ne kadar bize katılmasını istesek de kabul etmemişti. İnsanın eşini kaybetmesi kolay bir şey değildi. Annemden biliyordum. Ben yanında olsam bile o hep yalnızlık çekerdi. Babam, anneme yaşatılanlara göz yummuştu.

İşte bu yüzden benim hakkım babama helal değildi.

"Nil abla." Kafamı dönüp duran şişeden kaldırarak Lavin'e baktım. "Efendim?"

"Sen soracaksın." Dedi şişeyi göstererek.

Şişe durmuş.

Soru kısmı bana gelmişti. Cevap ise Volkan'a. Gözlerimi kırpıştırdım. "Pardon, dalmışım." Boğazımı temizledim. "C mi D mi?" Diye sordum. "C." Dedi hiç düşünmeden. Benimle pek göz göze gelmemeye çalışıyordu. Cesaret demesi benim işime gelmişti.

"Kalk Çınar'ın saçını çek." Dedim gayet rahat bir tavırla. Volkan şaşırdı. "Ne yapayım?" Diye sordu şaşkınlık. Çınar'a pis pis baktım. "Çınar'ın saçını çek. Elinde kalsın saç tutamları. Yoksa yapmamış sayılırsın."

Çınar özlerini kıstı ama bir şey söylemedi. Volkan Çınar'a baktıktan sonra bana döndü. "Başka bir şey yapsam?" Dedi gergince. Kafamı iki yana salladım. "Olmaz."

Yutkundu. Oturduğu yerden kalktı ve Çınar'a doğru gitti. Pis pis sırıttım. "Kusura bakma abi." Dedi Volkan ve bunu der demez Çınar'ın saçına asıldı.

"Lan! Yavaş!"

Volkan geri çekildi. Çınar'a hiç bakmadan bana doğru geldi ve baş parmağıyla işaret parmağı arasında sıkıştırdığı 3 tutam saçı bana gösterdi. "Oldu mu?"

Çınar'ın gözünün içine baka baka güldüm. "Oldu oldu. Harikasın."

Çınar ters ters ortadaki şişeye davrandı. "Sen benim elime düşeceksin elbet." Dedi tehditkar bir şekilde. Duymazdan geldim. Şişeyi sertçe çevirdi. Şişenin soru kısmı Barış'a cevap kısmı Baran'a geldi. Barış sinsice sırıttı. "C mi... D mi?"

Baran'ın yutkunuşunu duydum. "Şimdi C desem beni amuda bile kaldırırsın abi sen ama D desem..." duraksadı ve yutkundu. "C ulan C! Senden korkan senin gibi olsun!"

Barış sırıttı. "Git annemin misafir tabaklarından birini kır."

Baran yuhladı. "Abi sen ne istiyorsun?! Ne istiyorsun abi sen!? Annem öldürür beni!"

"Annem öldürmese ben öldüreceğim kardeşim, o yüzden hazıra konuyorum. Hadi bakayım, tabaklar seni bekler."

"Sen insan kılığına bürünmüş bir şeytansın!"

Barış şeytana pabucunu ters giydirecek bir ifadeyle sırıttı. Baran, oturduğu yerden kalktı. Sessizce eve girdi. Herkes suspus olmuş içeriden olacakları dinlemeye başlamıştı.

Saniyeler içinde bir şıngırtı duyuldu. Hemen ardından Esma Teyzenin çığlığı. Sonra da Baran'ın acı dolu bağırtısı.

Yüzümü buruşturdum. Acımıştım şu an ona. Hem de fazlasıyla. Barış gerçekten çok fena bir insandı. Baran ne zaman bağırsa Barış zevk almıştı. Oyun iki el daha döndü. Bu sefer Doğruluk söylendiğinden fazla hareket olmamıştı. Baran kıçını tutarak geri dönmüştü sadece.

Dönen şişenin cevap kısmı sonunda bana geldiğinde heyecanlandım çünkü soru kısmı Barış'a gelmişti. Derince gülümsedi. "D mi C mi?" Diye sorduğunda hemen cevapladım. "Cesaret!"

ZEHİRLİ ŞEKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin