ZEHİRLİ ŞEKER

23. BÖLÜM🪷

24. bölüm 2 gün sonra gelecek.♥️

30 BİN🩷

🍭KEYİFLİ OKUMALAR🍭

ZEHİRLİ ŞEKER
BÖLÜM 23

🪷

Huzurlu uykumun bölünmesinin sebebi duyduğum bağırış sesleriydi. Her ne kadar kafamı yastığın dibine sokup duymazdan gelmeye çalışsam da olmuyordu. Ofladım. Açılmamak içim direnen gözlerimi açarak tavana birkaç saniye baktım. Neden bağırdıklarını bilmiyordum ama şu an keyfim çok yerindeydi. Yatakta uyumuştum. Öyle rahattı ki... hiç kalkasım yoktu.

İçten bir gülümseme yerleşti yüzüme. Uzun zamandır bu kadar rahat bir uyku çekmemiştim. Dün gece Çınar'la olan minik maceramızdan sonra eve dönmüştük. Onu en nihayetinde delirtmeyi başarmıştım. Yatağına ondan önce yatmıştım ve sahiplenerek onu koltuğa mahkum etmiştim. Yine. Kendime bir aferin.

Gözlerim koltuğa doğru kaydı. Tahmin ettiğim gibi Çınar odada değildi. Kargalar daha bokunu yemeden bu adam kalkıp nereye gidiyordu tam olarak?

Yatakta doğruldum. Bir de hâlâ devam eden şu gürültü vardı. Neden bağırdıklarını anlamak için kalktım ve odadan pijamalarımla terasa çıktım. Çıkar çıkmaz aşağıdaki kargaşa gözüme battı.

"Polisi arayın! Biri polisi arasın! Kaç bin dolarlık tabağım gitti!"

Kaşlarım çatıldı. Ne oluyordu be?

"Abla bir sakin ol, başka bir yere koymuşsundur." Dedi Canan Hanım. Lakin Nuran hanım kendini yerlere vura vura bağırmaya devam etti. "Onun başka bir yeri mi var!? Hep oraya koyardım! Sanki bilmezsin! Hırsız girmiş işte! Çalmışlar tabağımı! Seyfi! Yetiş Seyfi!"

Kaşlarım biraz daha çatıldı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Bahçede onlar haricinde Dilan Hanım, Şirin ve Seyfi Bey vardı. Ve birkaç tanımadığım adam... çalışanlar olmalıydı onlar.

Arkamda bir hareketlilik hissettiğimde kafamı omzuma doğru çevirdim. Çınar'ı görmeyi beklemediğim için şaşırmıştım. "Aa, sen evde miydin?"

Kör müsün, der gibi bakarak yanıma geldi ve cebindeki sigara paketinden bir sigara çıkartıp dudaklarına yerleştirdi. Huysuz bir şekilde homurdandım. "Sana da günaydın."

"Gün ayalı çok oldu." Dedi sinir bozucu bir şekilde. "Bana yeni aydı." Dedim aynı onun gibi. Beni yok sayarak sigarasını yaktı. Aşağıdaki hareketlilik artınca yine oraya baktım.

"Polis! Biri polisi çağırsın!"

Çınar belki biliyordur diye ona sordum. "Ne oluyor?" Omuzlarını kaldırıp indirdi. "Bilmem, ne oluyor acaba?" Tek kaşımı kaldırdım. Tepkisi şüpheliydi. Aşağıya tekrar baktım.

"Dün gece kontrol ettim de yattım! Mutfaktaki en yüksek dolaptaydı! Başka yere koymadım adım gibi eminim! Biri çalmış işte! Gözü olanın gözü çıksın! Alanın elleri kırılsın! Biri polisi arasın! İmdat!"

Gözlerim büyüdü.

"Has... siktir." Diye mırıldandım.

Hafiften sıçtık, sıvadık falan...

Başımı hiç oynatmadan gözlerimi çevirerek Çınar'a baktım. Acaba anlamış mıydı?

Anlamamış olsun. Ne olur!

Sırıttı.

Anlamış.

Yutkundum.

Bir an ne yapacağımı şaşırdım. Fena halde paniklemiştim. Bir de bunun üstüne Nuran cadısı beddua edip duruyordu.