O gün annem ve babam beni okula götürdü; içim de hem heyecan, hem de burukluk vardı. İçim de bir hayli sıkıntılıydı.
Okulumun adı Faik Muhuttin İlk Okulu Müdür bey Faik bey idi. O gün tören yapıldı ve gazetedeki yarışmada 1 nci gelen öğrencinin ismi okundu ve benim ismim anons edildi, bütün okul beni alkışladı ve müdürümüz tebrik etti, 1 saat sonra derslere girdik.
Yeni sınıfıma girmiş, sırama oturdum, sınıfı gözlemliyordum, öğretmenimiz sınıfa girdi ve ayağa kalktık, sonra yerlerimize oturduk.
Yeni öğretmenim adı Mualla Kartal; bana döndü ismimi sordu ben de Nazar öğretmenim dedim, bana hangi okuldan geldiğimi sordu, ben de Cemil Akyüz İlköğretim Okulu dedim ve arkadaşlar hoş geldin Nazar dedi, bende sağ olun arkadaşlar dedim.......
Ders işlemeye başladık, öğretmenimiz soru soruyor; bir iki kişi cevap veriyordu, bunlardan birisi Gönül, diğeri Avzi ben o gün hiç bir soruya cevap veremedim, çünkü aklım öbür okulumda ve arkadaşlarımdaydı, onları şimdiden çok özkemiştim.
Okul dağılmış, eve gelmiştim; o gün çok mutsuzdum, içimden ders yapmakta gelmiyordu, bir kaç saat sonra canım arkadaşım Yasemin geldi, odaya çekildik, arkadaşlarımın ve öğretmenimin çok üzüldüğünü hatta hep gözlerinin beni aradığını söyledi, çaresizdim.
Ertesi günü okula gittim ama kendimi, derslere veremiyordum hayatım da ilk defa böyle olmuştum. Ders kitaplarımızı almıştık. Eskiden öğretmenimiz ders vermese bile, ben o kitaptaki soruları çözen ben, artık hiç bir şey yapmak istemiyordum. Sadece öğretmenimin verdiği ödevleri yapıyordum, sadece o kadar.
Hiçbir şekilde parmak kaldırmıyor, adeta kabuğuma çekilmiştim, Gönül ve Faziletle iyi arkadaş olmuştuk.
Babam o gece benimle konuştu; Nazar neyin var, eskiden sen böyle değildin diyor, benim bu durumuma çok üzüldüğünü söylüyordu.
Ben de eski okulumu ve arkadaşlarımı özlediğimi söylüyordum.
Bir kaç gün sonra sözlü sınavı olmuştuk, çalışmama rağmen iyi bir not alamamıştım, ertesi gün yazılı sınav oldu ve ben pekiyi aldım, öğretmenimiz kopya çekti diye düşündü ve beni ayrı olarak tekrar sınava aldı, yine ben pekiyi almıştım.
Ben artık öğretmenimden nefret etmeye başlamıştım, çünkü bana güvenmedipi için. Mükerrem öğretmenim olsaydı bu durumu araştırır ön yargıyla bana yaklaşmazdı. Gün geçtikçe bu okuldan ve öğretmenimden nefret ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RandomHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla