O gece dayımın oğlu kuzenim Bora ile görüştüm, o da Nazar yarın seni bize götürmek için gelicem dedi, ben babaannem ve halama durumu anlattım, babaannem tabii Nazar onlarda senin akraban dedi, ben de babaannem ne zaman İzmir'e dönmek istersen beni ara haber ver dedim, o da olur Nazarım dedi, yemek yedikten sonra, çaylarımızı içtik babaannenin uykusu gelmişti ve babannemi odasına götürdüm onu yatağına yatırdım ve hemen gözlerini kapatıp, uyku moduna girdi ben de uzun bir süre babaannem uyurken onu izliyor ve gözümün önünden bir, bir eski günlerimiz geçiyordu, o evinizdeki güzel günlerimiz babam ile birlikte yaşadığımız üzüntü ve sevinçler gözümden resmen akan gözyaşlarıma hakim olamıyorum ve bir müddet sonra odanın kapısını yavaşça kapadım herkes uyumuştum ayakta tek kalan bendim, birden bire bir ses duydum bir baktım halam da uyumamıştı ve bana Nazar sen de mi? Uyumadın dedi ve gel o zaman seninle bir yürüyüş yapalım dedi ben de olur dedim çok mutlu oldum, hemen üzerine ince bir ceket aldım çünkü İstanbul yazın bile geceleri serin oluyordu, yavaşça kapıyı kapadık ve sahilde yürümeye başladık sonra bir bankta oturduk deniz adeta bize bir şeyler fısıldıyordu!!!!!!!
Ben adeta denizin fısıltısını dinliyor sanki bir ara babam yanımdaymış gibi derin hayallere dalmıştım, halam bir kaç kere Nazar demiş ama ben halamın sesi ve denizin nameleri ile bir süre sanki derin uykuda gibiydim en sonunda halam yüksek sesle Nazar dedi ve kendime geldim, halamla göz göze geldik ve benim gözlerimden yaşlar akıyordu, halam bana sarılarak Nazarım dedi hiç unutamadım değil mi? Babanı, kardeşimi ben de hafifçe başımı salladım ve göz yaşlarıma hakim olamıyorum, halam üşüdün mü? Nazar dediğinde ise ben yok dercesine başımı salladım, o da bana o zaman seninle sohbet edelim dedi ve biz köyü bir sohbete başladık eski günlerden ve halama dönerek şuan o eski günlere dönebilmek için hayatımın yarısını seve seve veririm dedim, halam da keşke Nazar dedi böyle bir imkan olsa dedi...
Saat o4:00 olmuş ve biz hala oturduğumuz banktaydık, bir ara halam hadi Nazar kalkıp eve gidelim biraz uyuyalım dedi, ben de olur dedikten sonra, ikimiz eve doğru yürümeğe başladık, evin kapısını sessizce açtık bizimkiler hala uyuyordu, babaannem in kapısını açtım çekyata sessizce kırıldım gözlerimi tavana diktim ve daha sonra uyaya kalmıştım, babaannemin sesi ile uyandım, babaannem hadi Nazar kalkıp sabah oldu, giyinmeme yardım et diyordu, babaanneme saat kaç dediğimde saat 10:00 dedi ve hemen kalkıp babaannemin giyinmesi ne yardımcı olduktan sonra, mutfağa geçtik ve halam kahvaltıyı hazırlamış bizi bekliyordu, sonra halamın kızı ve torunları da geldi hep birlikte kahvaltı yaptık kahvaltıdan sonra halam ile birlikte kahve yaptık balkonda kahve içerken telefon çaldı halam telefona baktı,arayan kuzenim Boraydı, halam konuşuyordu ve halam ben Nazar'ı yarın Haydarpaşa Garına getireyim sen buraya kadar yorulma dediğini duydum ve telefon kapandı, halam balkona geldiğinde Nazar bugün Üsküdar'a gitmeyeceksin ben seni yarın götüreceğim dedi ve ben de olur halacım dedim!!!!!
Aradan bir kaç saat sonra halam bizimkilere dönüp ben ve Nazar biraz dolaşacağız dedi bana dönerek Nazar üzerine bir şey al dedi ve bende hazırlanarak halam ile birlikte dışarı çıktık, Yeşiköyde önce onun ilk aldığı eve gittik kiracısı yeni taşınmış fakat daha evini kiraya vermemiş içeri girdiğimizde şöminenin yanında iki tane tekli koltuk vardı ve ikimiz karşılıklı koltuklara oturduk, sonra halam geldi şömine de seninle karşılıklı birer kahve içelim dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RandomHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla