Babam daha önce doğum günüm için altın bilezik almıştı, onu kolumdan hiç çıkarmıyordum; o gün annem ile babam sinemaya gideceklerdi ama ben, ablam ve babannem gitmek istemedik.
Yazın geç vakitlere kadar sokakta oynuyorduk. Akşam yemeğinden sonra, annem ile babam sinemaya gittiler bizde kapının önüne çıktık, babannem komşularla kapının önün de oturuyor biz de arkadaşlarla birlikte saklambaç oynuyorduk, bir ara bir baktım ki; kolumda bilezik yok, panikledim; ağlayarak babaanneme söyledim, bütün mahalleli ile birlikte bileziği aramaya başladık fakat yok. Bir ara arkadaşlarla Zafer sinemasına gidip, çiğdem almıştık, hemen oraya gittik, fakat ordada yok, bütün gece aramadığımız yer kalmadı yok, velhasıl yok.
Babaannem sakın şimdi annene ve babana bir şey söylemeyin; yarın ola hayrola dedi. Annem ile babam gelince, biz de eve girip, hemen yatağımıza yattık, ama ne ben, babannem ve ablam uyuyamamıştı, bileziği düşünüyor, nasıl söyleyecektik; aslın da babam ve annem kızmazdı.
Babam işe gidince; babaannem durumu anneme anlatmış, fakat annem bilezik evde; Nazar elini yıkarken bileziği lavoboya koymuş, bende kaldırdım demiş, durumu öğrenince babannem çok rahatlamış ve bi öğrenince çok sevindik. Fakat babannem bu akşam bütün arkadaşlarına ve komşulara dondurma alacağız dedi, dün bütün herkes bilezik yüzünden mahvoldu, bizim yüzümüzden dedi.
Akşam olmuş, babam eve gelmişti; eve gelince babanneme; anne Mihri teyzeyi sinemanın önünde gördüm sabah, sabah bir şeyler arıyor gibiydi, sordum cevap vermedi dedi.
Babaannem, dün gece yaşanan olayı bir,bir anlattı. Babam kahkahalar içinde gülmeye başladı ve yemekten sonra babam ile birlikte hem mahalleli komşularımıza hem de arkadaşlarıma dondurma aldık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RandomHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla