Halamla birlikte trene bindik ve Haydarpaşa garına doğru yola çıktık içimde büyük bir heyecan vardı, halam bir ara sessizliği bozdu, Nazar sen hep böyle sevecen sevgi dolu bir karekterini sahipsin ve hep böyle kal, aslında seni çok iyi biliyorum; için kan ağlasa dahi hep kendini başkalarına göstermiyorsun aynı benim gibi dedi ve sonra bana sarıldı; gerçekten halamın dediği gibiydim çocukluğumdan beri, bu benim karekterimdi; ben hiçbir zaman üzüntülerimi, sıkıntılarımı hiçbir zaman hiç kimseye belli etmem içimde fırtınalar kopsa dahi tabii bu bir mizaç!
Halam beni çok iyi tanıyordu, uzakta olsa dahi; zaten babam da benim gibiydi, belki de babamı örnek almıştım ve hep onun yolundan gitmek istedim ve hala da hayatım onun gibi oldu ben açıkçası hiç değişmedim; birkaç saat sonra Haydarpaşa garına vardık, tabii o zamanlar metro yok, kara trenler var kömürle çalışırdı..........
Trenden indik ve kuzenim bizi garda karşıladı, halam beni kuzenime teslim ettikten sonra beni öptü ve hadi Nazar ben gidiyorum dedi, ben ve Kuzenim taksiye binip, Üsküdar'a hareket ettik, on dakika sonra da Üsküdar'a geldik, ilk önce dayımın bürosuna geldik ve dayım, yengem bürodaydı, dayım bir müvekkili ile görüşüyordu, yan tarafta da kuzenimin bürosu vardı, o da ev dekorasyon işiyle uğraşıyordu, yanın da da bir ortağı vardı Cengiz bey, kuzenim ve yengem ile otururken Cengiz bey de geldi ve kuzenim bana iş ortağım Cengiz bey ile tanıştırdı bir kaç saat sonra da dayımın işi bitince yanımıza geldi, hep birlikte dışarıya çıktık; Kız Kulesine gittik daha sonra da deniz kıyısında bir kafeteryada akşam yemeği yedik, dayım yarın da hep birlikte Kız Kulesini gezelim dedi, ben de çok sevindim, Kız Kulesini çok merak ediyordum, Kız Kulesinin hikayesi beni çok etkilemişti gece saat 22:00 da eve geldik, eve gelince de yengem hemen çay demledi ve bir kaç dakika sonra yengemin erkek kardeşi,eşi,oğlu ve yengemin kız kardeşi,eşi ve oğlu geldi onlar beni epeydir görmemiş çok merak ediyorlardı; hep birlikte balkonda çaylarımızı içtik, dayımlar Üsküdar'da Aziz Mahmud Efendi sokağında oturuyorlardı; bir ara dayım Nazar ben yarın mahkemede dava görüşmem var dedi, istersen sen de benim ile gel dedi, ben de çok sevindim, hep hayalimdi, saat 24:30 da yengemin kardeşleri gittiler ve biz de uyumaya odalarımıza çekildik
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RastgeleHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla
