Artık provalar sürekli oluyordu, eve gelip bir şeyler yedikten sonra, tekrar okula gidiyordum.
Bir gün yine her zaman ki gibi provaya giderken kestirme bir yol vardı, açıkcası biraz geç kalmıştım, koşar adımlarla giderken, karşıma kır saçlı, takım elbiseli bir amca bana doğru yaklaştı, yolumu kaybettim, bana yardımcı olurmusun diye bileğimi kavradı, ben çırpınmaya başladım ve bir mendil çıkardı ben kanter için de kalmıştım, tam o sırada, polis arabası geçerken bizi gördü ve adam beni yere fırlattı, kaçmaya başladı, polisler yanıma geldi, ben konuşamıyordum; o sıra da müdürümüz Fethi bey olayı görmüş, koşar adımlarla o da geldi ama ben hala konuşamıyordum ve çok korkmuştum.
Polisler beni karakola götürdü orda sakinleştirmek için eve iki polis gidip, aileme haber verdiler, babam ve İzmir'de ki dayım nefes nefese karakola geldiler.
Babam beni görünce şefkatli kollarıyla beni kucağına aldı, kalbim çarpıyor ve ter içindeydim.
Polisler babama bir düşmanız var mı? Diye sordular, babam da benim bir düşmanım yok, ama kul düşmansız olmaz dedi; evimize geldiğimi de bütün ev halkı çıldırmış gibiydi, ben eve gelince hemen uyudum.
Ertesi günü müdürümüz Fethi bey ailemi okula çağırdı. Okulların kapanmasına az bir zaman var, Nazarı okula siz götürüp, getirin dedi......
O yıllar da beyaz çocuk ticareti yapıyordu; yani çocukları kaçırıp, Arabistan'da satılıyor idi.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RandomHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla
