Benim Ailem

Canım Azize Ablam

Azize ablam benim hala seni çok seviyor ve özlüyorum, Azize ablam bizim evin karşısında oturuyorlardı, eşi Hollanda da çalışmış ve bir iş kazası geçirince Türkiye'ye dönüp evin yanında bakkal işletmeye başlamıştı, maddi durumları da oldukça iyiydi; Hollanda'dan yüklü bir emekli maaşı bağlanmış ve ayrıca iş kazası nedeniyle tazminat ödenmiş yani benim babam iş kazası sonucu vefat ettiği halde Sn.Muhittin Ekiz bey tek bir kuruş dahi ödemedi işte arada ki fark bu!
Azize ablam ve Mahir amcam beni çok seviyordu, tabii ben de onları çok seviyordum bir yemek ya da bir tatlı yapsa hemen bize getirirdi, yine bir yere gitseler beni de götürürlerdi.
Bir kaç gün sonra, mahalle de Ali ve Emine'nin aşkı ortaya çıktı, ah Saniye ah yine çenene sahip çıkamadı; bir gün Saniye'nin annesi mektup buluyor, bu ne Saniye diye soruyor ve Saniye hık mık derken durumu anlatıyor, bunun üzerine annesi bu olaya çok sinirlenip Emine'nin annesine gidiyor ve olayı anlatıyor, Emine ailesinden korktuğu için bu olayı inkar ediyor, Saniye, Emine birbirine giriyor ve tabii bu olaya da hemen, hemen bütün komşular şahit oluyor, o gün ben babaanneme gitmiştim ve bir kaç hafta orda kalacaktım; Azize abla da bu olaya şahit oluyor ve her ikisine de çok kızıyor, Emine bizim aramızı Nazar yaptı diyor, kısacası ben olmadığım için benim arkadamdan böyle konuşuyor, bunun üzerine Saniye, Emine ilk mektubu gönderen sensin ve Nazar'a kabül ettirene kadar az uğraşmadın diyor, bunun üzerine Azize abla yarın saat 16.00 da hepinizi eve bekliyorum yüzleşeceksiniz deyip, bunları gönderiyor ve Azize abla babanneme geldi, benim ile konuşmak için; bunun üzerine ben de durumu olduğu gibi anlatmak zorunda kaldım. Azize abla ah Nazarcım herkese iyilik yaparsan kemlik bulursun dedi, bana yarın Emine, Saniye ve Ali gelecek sen gelme ben olayı senden duydum ben gerekeni hallederim, seni tüm mahalleli tanıyor, o yüzden kafana takma Nazar'cım dedi ve bir kaç saat sonra da Azize abla gitti ve anneme uğrayıp dırumu anlatmış yarın sen de gel diye çağırmış, annem ve ablam akşam babanneme geldi ve bana bu olayı tamamen anlat dedi ve ben de tüm yaşanan olayı apaçık bir şekilde olduğu gibi anlattım; annem keşke bu olaya hiç karışmasaydın dedi ve bu olay sana ders olmuştur dedi, o akşam annem ve ablam da babaannem de kaldılar, ertesi günü hafta sonu tatiliydi ve ablam işte değildi. O gece geç saate kadar oturduk ve hava çok sıcaktı, bir türlü uyuyamadım; sabah kahvaltısını yaptıktan sonra; annem ve ablam eve giderken, akşam geleceğiz dediler. Onlar gidince babaannem Nazar'cım sen niye üzülüyorsun ki; bunu yapan üzülsün diye beni teselli ediyordu ama, Nazar hiçbir zaman bu olayı hak etmemişti, sanki onun aklı yok, ben zorlamıştım! Nasıl bir arkadaşlıktı ki; bu! Bundan sonra; benim için hem Saniye, hem de Emine bitmişti ve artık onlar benim arkadaşım asla olamazdı! Dostluk ve arkadaşlık kavramını bilmiyorlardı.