Sabah olmuş, annem her zaman ki; gibi kahvaltıyı hazırlamış ve ben de o gün erken kalkmıştım ve birlikte annem ile kahvaltı yapmıştık, annem bir ara Nazar okulda herhangi bir problem var mı? diye ilk defa sormuştu; ben de ne gibi? diye cevap verdim, annem sağ ve sol davaları dedi, hayır yok demiştim, ama annem pek tatmin olmamıştı, yine de sen dikkatli ol, şu zaman bir hayli tehlikeli aman canım kızım ne olur dikkatli ol, diye defalarca bunu tekrarladı. Ben de annem okulumuz da, böyle olaylar yok; müdürümüz Fehmi bey bu konuda çok disiplinli ve göz açtırmıyor dedim; annem bir hayli rahatlamıştı.
Okula gitme zamanı gelince; her zaman ki gibi, hazırlanıp yola koyuldum ve okula gelmiştim o gün; içim de acayip bir sıkıntı vardı. Ders zili çalınca, derse girdik, dersler işleniyor bir taraftan da sınav günleti belirleniyordu, 1 nci dönemin son sınavlarını olacaktık.
Eve dönüş zili çalmıştı ve okulun çıkış kapısının önüne arkadaşım Nalan ile gelmiştik, vedalaşırken önümüz de biraz ilerisin de bir araba durdu; arabanın içinden 18 yaşların da bir genç fırladı adeta kaçmak istercesine biz hala kapının önündeydik, o sıra da müdürümüz Fehmi beyde okulun kapısındaydı her zaman biz çıkarken okulun kapısına gelir ve etrafı iyice izlerdi; arabadan çıkan bir şahıs silahı gence doğru doğrulttu ve şimdi arabaya binmessen silahı beynin de patlatacağım deyince; delikanlı korkulu gözler ile arabaya bindi, Fehmi bey her ikimizi içeri alıp, hemen polise ve plaka numarasını bildirdi; fakat genci bulamadılar; biz ne olduğunu şaşırmış bir durumdaydık.
Eve dönerken o gencin korku dolu bakışlarını hiç unutamam, eve gelince annemin neşesi yoktu, anneme ne oldu? diye sordum; annem bugün sizin okulun önünden bir genç delikanlı kaçırılmış dedi; peki bunu annem nerden biliyordu, anneme sen nerden biliyorsun? dedim; o da komşumuzun akrabası dedi; aslın da olanları görmüş biri olarak, çok ürkmüştüm, ama anneme hiç bir şey söylemek istemedim.
Gece erkenden yattım ve gözümün önünden hiç gitmiyordu, işallah genci sağ salim bulurlar diye dua ediyordum.
Sabah olmuş, kahvaltı yaptıktan sonra mahalleli telaş için de bağırışmalar ve ağlama sesleri dışarıya fırladık; dün gözümün önün de kaçırılan genç maalesef öldürülmüştü, komşumuzun yeğeniymiş, çok üzüldüm, o gün ve daha sonra ki günler o gencin korku dakikaları gözümün önünden hiç gitmedi, keşke kurtulabilseydi diyordum ama maalesef o yıllar da böyle vakalar çok oluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RastgeleHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla