O sabah biraz erken kakmıştım, annem henüz yatıyordu; bir taraftan kahvaltıyı hazırlıyor, diğer taraftan da test çözüyordum ve nihayet kahvaltı sofrasını hazırladıktan sonra annemi, ablamı ve babaannemi kaldırıp; hep birlikte kahvaltı yaptıktan sonra, ablam işe gitti, babaannem de ben de epeydir sizdeyim, ben de babanne otur, birazdan birlikte çıkarız, hem evine bakarız hem de ben okul alışverişi yapınca sana gelirim, ordan da tekrar bize geliriz dedim, annem bana okul alışverişi için para verdi; zaten okulların açılmasına da 10 gün kalmıştı, önce babaannemi eve bıraktım ve ben okul alışverişi için çarşıya gittim, okul malzemelerimi aldıktan sonra epeyce yorulmuştum, gazete bayisinden de bir gazete alıp kafeteryaya oturup, gazete başlıklarına göz gezdirmeye başladım; gazete de sağ, sol gruplarının çatışma haberleri yazıyordu, biraz sonra bir sesle kendime geldim, Ali bana sesleniyor ve yanıma doğru geldi, birlikte epeyce konuştuktan sonra, ben babaanneme, o da evine gitti. Babaannem hazırlanmış beni bekliyordu, birlikte bize gittik; ablam da işten yorgun bir şekilde eve gelmiş, bizi bekliyordu ve hep birlikte, akşam yemeği yedikten sonra; Perihan teyze ve ciciannemler bize geldi; bahçede çardağın altın da otururken, Mehmet ağbi seslendi Nazar hadi sinemaya gidiyoruz dedi, ben yorgunum desem de; Perihan teyze hadi Nazar ağbin ile git deyince gitmek zorunda kaldım, yanın da Nejdet bir de bir kaç kız ve erkek arkadaşlar vardı; Mehmet ağbiye usulca işallah geçen olay ki; gibi bir olayla karşılaşmayız dedim; o da ebe Nazar allah korusun, ağzından yel alsın diyordu, bir ara güldüm, Mehmet ağbi niye gülüyorsun deyince; babaannem de bu lafı sık, sık söylüyor dedim, o sırada Nejdet aranız da ne fısırdaşıyorsunuz öyle dedi; Mehmet abi de; ağbi kardeş konuşuyoruz dedi, Nejdet de eh peki öyle olsun dedi.
Sinemaya girip yerlerimize oturduk, Mehmet ağbi bizlere çekirdek, fındık, fıstık ve gazos aldı, bir hint filimi idi; Averahu Raskoporun filmi, çok güzeldi. Film bitmişti, dönerken adeta korkuyordum ve ya yine aynı olaylarla karşılaşırsak diye, neyse ki; hiçbir şey olmadan eve geldik, Perihan teyze ve ciciannemler hala bıraktığım yer de biz de oturuyorlardı; Mehmet ağbi ve Nejdet de bize geldiler biraz oturduktan sonra evlerine gidince biz de içeriye girdik, artık yatmak üzereydik ki; silah sesleri patlamaya başladı, annem hemen panjurları çekip, kapıyı sıkıca kitledi, dördümüz birbirimize sıkıca sarılmış, silah seslerinin bitmesini bekledik ve kısa bir süre sonra, silah seslerinin yerini polis sirenleri aldı, saat 01:00 ortalık sessizleştikten sonra, uyumaya çekildik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
عشوائيHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla
