Ertesi günü bir hayli geç kalkmış ve yatağımda uzanıyor, dün gece balo da olanları düşünüyordum; kendime evet Nazar zor koşullarda lise bitti şimdi asıl hedefin üniversite'ye girebilmek diyor ve seni çok zorlu bir koşu bekliyor diyordum; annemin seslenmesi ile yatağımdan hemen kalkıp, salona geçtim, annem her zaman ki, gibi kahvaltıyı hazırlamıştı ve annem, ablam ve babannem kahvaltı sofrasın da beni bekliyorlardı ben de gelince kahvaltıya başladık; babaannem Nazarımız önümüzde ki; günler de sınava girecek hadi hayırlısı olur işallah diyordu; annem ve ablam da bizim Nazar'ımız kazanır ve başarır diyordu; ben de işallah olur dedim ve beynim de cevap bulamadığım sorularla mücadele ediyordum, kahvaltı bittikten sonra, ciciannem bize geldi, annem ile konuşmak için, ben de anneme ben babama gidiyorum dedim ve yola koyuldum, giderken biraz karanfil ve gül aldım, kısa bir süre sonra mezarlığa gelmiştim, hemen koşar adımlarla babamın mezarına çiçekleri bir, bir yerleştirdim ve sonra başucuna oturdum, babam ile saatlerce konuşmaya başladım, biliyorum bana cevap veremiyor ama, beni kesinlikle dinliyordu ve o benim ile gurur duyuyordu.
Bir ara san ki; bir el omuzumda hissettim, kafamı çevirip baktığım da mezar bekçisi, yanıma oturdu, biliyormusun küçüklüğünden beri hep buraya geliyorsun ve ben sana babana bu kadar düşkünlüğüne gıpta ile bakıyorum ve sözlerini şöyle bitirdi benim gördüğüm kadarıyla sen başarırsın dedi ve saat bir hayli ilerlemişti, ben de mezar bekçisi ile vedalaşıp eve dönmek için yola koyuldum.
Eve geldiğim de ev bir hayli kalabalık idi, ablam bahçe de beni karşıladı ve ablam ile bahçede çardağın altın da oturduk, bir ara ablama kim bunlar dedim; ablam gülerek, daha doğrusu beni sakinleştirmek istercesine, bir kızı bin kişi ister, bir kişi alır dedi; ben de eeeeeeeee ablam benim kıymetlindir, kim bu talihli genç dediğim de ablam bana bu sefer sana dedi, ben şoktaydım tam içeri gitmeye ayağa kalktığım da ablam koluma yapıştı, dur Nazar hele bir gitsinler annem gereken cevabı verdi, merak etme dedi!
Ablam; annem daha Nazar okuyacak şu an evlenmek istemiyor dediğini söyledi, kısa bir süre sonra gelen kişiler gitti, biz de ablam ile içeri girdik, babaannem ve annem bunlar nasıl kişiler daha okuyan bir çocuğu evlenmek için istiyorlar diye konuşuyorlardı; babaannem kızım ne geleni küstür, ne de kızı ver diyordu ve sonra hep beraber konuşmaya başladık; ben anneme annem boş ver kendini üzme sen gereken cevabı vermişsin, ablam da şu an önemli olan Nazar'ın üniversite sınavı diyor, annemi teselli ediyordu. Akşam yemeği yedikten sonra; hep birlikte çaylarımızı içtik ve saat 24:00 da iyi geceler değip yataklarımıza çekildik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
SonstigesHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla
