Benim Ailem

Kapışma

O gün saat 16.00 da Emine, annesi, Saniye,annesi, Ali, annesi, benim annem, ablam ve bir de; mahalleden Katibe abla ve Gülten abla Azize abla'ya gelmişler. Azize abla; misafirlere ikram da bulunduktan sonra hadi bakalım anlatmaya başlayın demiş ve önce Saniye bütün ayrıntıları ile birlikte dos doğru bir şekilde anlatmış, Emine hala annesinin korkusundan kaçamak cevaplarla anlatmaktan kaçındığı gibi, beni suçlayıp duruyormuş sıra Ali'ye gelmiş ve Ali her şeyi anlattığı gibi Emine'nin ilk yazdığı mektubu okumuş, bu bana senin yazdığın ilk mektup değil mi? niçin hala Nazar'a çamur atıyorsun demiş ve bütün olay apaçık bir şekil de ortaya çıkmış.
Katibe abla ve Gülten abla biz zaten tahmin ediyorduk Nazar'ı çocukluğundan beri tanıyoruz o her çocuktan farklı ve çocuk yaşın da evini geçindirdi ve hiç kimseden yardım bile almadı ve anneme dönüp sen çok şanslısın Nazar gibi bir evladın olduğu için demişler.
Azize abla olay açığa çıkmıştır; artık sizler de biraz akıllı olun ve bu olay burda kapanmıştır demiş. Bir kaç saat sonra; herkes evlerine gitmişler; annem ve ablam babanneme geldiler, olayı bir, bir anlattılar hem üzülmüş, hem de sevinmiştim üzülmemin sebebi Emine sevincimin sebebi de benim temize çıkmamdı; gerçi beni herkes biliyordu ama, küçük sinek mide bulandırırdı!
Bir kaç saat sonra; Emine ve annesi babaanneme geldi ve benden Emine özür diledi hayatımda ilk defa birisine gerçekten kırılmıştım ve onu hiçbir zaman affetmedim. Saniye'ye gelince ona da kırgındım ama Emine'ye kırgın olduğum kadar değil; onlar gittikten sonra Ali ve annesi geldi onlar da benim adım ortada olduğu için çok üzülmüşlerdi; çünkü onlar beni kısa bir süre için de tanımışlardı ve böylece Ali ve Emine'nin olayı kapandı bir daha hiç açılmamak üzere,
Bir hafta sonra da Emine'yi Almanya'da oturan bir ailenin oğluyla ailesi nişanladı.
Artık okulların açılmasına az bir zaman kalmıştı, okul hazırlıklarına başladık; bir taraftan seviniyor bir taraftan da acaba hangi olayları yaşayacağız diye merak ediyordum çünkü sağ ve sol çatışmaları her gün devam ediyordu; hemen, hemen her gün bir genç ya hapse ya da mezara gidiyordu ve aileler perişan oluyordu. Değer miydi? Hayır asla değmez di!