Gelen Kim

75 4 0
                                    

Mezarlıktan eve gelince yine mahalleli bize gelmeye başladı; sağ olsunlar hiç yalnız bırakmıyorlardı.
Bir kaç saat sonra bahçe kapısı açıldı; içeriye şık giyimli uzun boylu, kumral teninin de bir bey ve yanında üç kişi geldi, gelen kişileri hatırlıyordum bunlar babanın iş yerinden iki tanesi babamın arkadaşı, ama diğerini hatırlamıyordum. Babamın arkadaşları Ekiz Sabun Tozu Fabrikasının Müdür Yardımcısı diye bizi tanıştırdı. Bey efendi çok üzgündü; ne diyeceğimi bilemiyorum, biz ustamızı çok severdik; aslında onun bu kazada hiç suçu yok, kazan o gün tamirden yeni çıkmıştı dedi ve sesi titriyordu.
Orhan dayım, bu aile ne yapmayı düşünüyorsunuz; dul ve öksüz yetimleri kaldı dedi. Eniştemin emekliliğine iki yılı vardı; müdür yardımcısı yardımcı olmak isteriz zaten hem kaza sigortasından, hem de dul ve yetim aylığı bağlanacak diyordu, dayım peki iş kazası tazminatı ne olacak ve bu olayın sonucunda bir de ölüm var dedi. Müdür bey Muhittin EKİZ beyle bu konu hakkında görüşmek gerekir diyor, kısaca kaçamak cevap veriyordu.
Dayım zaten ödemesi gerekir diyor, eğer ödemesse dava yolu açık diye net bir ifade kullandı. Bir kaç saat sonra, görüşmek üzere deyip ayrıldılar.
Onlar gittikten sonra; düşünmeye başladım, evet babam 18 Eylül 1975 yılında vefat etmişti; ama onunla birlikte maalesef biz de ölmüştük, artık bundan sonra; hayatta kalma mücadelesi başlayacaktı, acaba bu savaşı kazanacak veya kaybedecekmiydik, diye beynimin içi bir sürü sorular soruyor ve cevap bulamıyordum.
Dayım sessizliği bozdu; artık İzmir'de kalamassınız diyor, amcam ve halam da tastikliyordu. Fakat annem, babaannem ve ablam İzmir'den ayrılmak istemiyordu, ben ise babamın vefatından sonra, İzmir'den nefret ediyordum.
Dayım; ben maaş işlemlerini başlatayım, şayet Ekiz Sabun Tozu Fabrikası Muhittin EKİZ bey tazminat ödemesse dava açarız, burada benim çok yakın görüştüğüm Avukat İsak bey var, davayı ona veririz, kazanınca da parasını veririz dedi; yalnız bir kaç gün bekleyelim diyordu.
Akşam olmuş; yine mahalleli biz de toplanmış dualar okunuyordu, dua bittikten sonra, herkes evlerine dağıldı.

Benim AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin