Nihayet son sınıf öğrencisiydim ve okullar başladı; o yıl çok heyecanlıydım ve en önemlisi üniversiteye girebilecek mi? ya da kazansam dahi okuya bilecek mi? İdim; kısacası içim bir hayli denizde ki; dalgalar gibi kabarıyordu, annem, ablam ve babannem bana manevi alanda destek veriyordu ama gelde bana anlat; neyse okullar açılmış dersler başlamıştı, artık daha fazla çalışıyordum önümde zorlu bir sınav vardı!
Arkadaşlarım'ın bir kaçı açılan dershaneye başlamışlardı; adeta onlara gıpta ediyordum, ama bu bir kıskançlık değildi; keşke benim de böyle bir şansım olabilseydi ama maalesef böyle bir şansım yoktu; yine kendime Nazar durmak yok, hiç sana yakışmıyor, ümitsizliğe kapılmak diye kendimi teselli ediyordum ve bazı öğretmenlerim bana test kitapları getiriyordu işte o zaman hani çocukken bir oyuncak istersiniz yaaaaa; o oyuncaklara kavuşan çocuk gibi mutlu oluyordum; öğretmenlerim bu halimi çok seviyorlardı ve bana çok güveniyorlardı; ben de bu güveni boşa çıkarmamak için elimden geleni yapıyordum; o yıl çok çabuk geçmişti ve okulların kapanmasına çok az bir zaman kalmıştı ve tabii ki; de okulun bitirne balosu vardı; ama ben bu baloya gitmek gibi bir niyetim yoktu; çünkü herkes babası ile bu baloya gidecekti, oysa benim bu baloya gidecek babam yoktu, içim bir hayli buruktu; öğretmenlerim bana muhakkak bu baloya geleceksin diye, bu balo senin hakkun diyordu, ben de gitmek istiyordum ama içim de burkuluyordu, eve gelmiştim; ciciannem bizdeydi beni görünce, gel bakalım diye beni kolumdan tuttu ve gözlerini kapa ben aç diyene kadar da açma dedi ve ben gözlerimi kapadım, şimdi açabilirsin dedi ve açtığımda ciciannem bana el emeği ile diktiği gece elbisesini gösterdi, giy bakalım bunu senin için diktim dedi ve çok şaşırdım ve gözlerimden yaşları bir türlü durduramıyordum; ciciannem, annem ve babaannem beni bu halde görünce çok duygulanmıştı ve onlarda göz yaşlarına hakim olamamıştı; babaannem birden bire, biz niye ağlıyoruz ki; Nazar kızım artık liseyi bitiriyor ve baloya gidiyor; onunla gurur duyuyoruz diyor ve birden bire bana sıkıca sarılıp, kulağıma emin ol ki; kızım baban da şu an bizi izliyordur dedi, sanki bir an; yüreğimde babamın sıcaklığını hissettim ve sonra hepsine birden; çok teşekkür ederim, aslın da bu baloya gitmek istemiyordum ama şimdi gitmeye karar verdim; bu baloya herkes babasıyla gidecek, görünüşte bu baloya yanlız gideceğim ama yüreğimde babamı götüreceğim dedim ve hepsine birden sarıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
De TodoHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla