Benim Ailem

12 Eylül 1980 2 nci Bölüm

Artık yazın sonlarına gelmiştik,  bir kaç gün sonra,  Mehmet ağbi bizim mahallenin gençlerini Sinemaya götürecekti, beni de götürmek istiyor fakat ben gitmek istemiyordum, ancak annem git bir hava al, biraz değişikliğe ihtyacın var dedi; annemi kıramadığım için; gittim film çok güzeldi saat 24:00 da Sinemadan gelirken önce bir solcu  grup ile karşılaştık duvar boyuyorlardı; sessizce ayrıldık diğer sokağa girdiğimiz de başka bir grup; toplanmışlar bir şeyler konuşuyorlar ve ellerinde sopalar vardı, bizi görünce; bize doğru yöneldiler, bize saldıracakları sıra da polis devriye gezerken onlar da geldiler;  tabii polis o grubu alıp götürdü ve biz koşar adımlarla mahallemize gelmiştik; Mehmet ağbi bundan sonra; Sinemaya erken saatlerde gidelim dedi. Herkes evine girmişti ki; silah sesleri patlamaya başladı,  kimse evden çıkamıyor,  ama merak içindeydi; sonra polis siren sesleri ve ambulans sesleri geldi ve silah sesleri durmuştu; mahalleli de dışarıya çıkmıştı cestler ve ağır yaralılar vardı, o sıra bir genç yer de; yatıyordu, bir baktım Sinema dönüşününde gördüğümüz genö idi; ama çok ağır yaralanmıştı ve sonra ambulansla hastaneye gittiler; bizler de evlerimize girdik; eminim ki, o gece hiç kimse uyumadı, ölenlerin ve yaralıların hepsi gencecik fidanlardı; peki niçin birbirlerini vuruyorlardı hangi amaç uğruna,  hepsi pisi pisine ölüyorlardı, tabii analar ve babalar gözü yaşlı kalıyordu; kimi 20,25 yaşlarında içimden haykırmak geliyordu ama bağırsan da çağırsan da çaresizlik. Durum gerçekten vahim bir tabloydu, bu olayları kimsenin kimseye yaşatmaya hakkı yoktu!
Sabah olmuştu; annem kahvaltıyı hazırlamış günlerden haftasonu idi; annem, babannem, ablam ve ben hep birlikte,  kahvaltıyı yaptıktan sonra; ben odama çekilip ders çalışmaya başladım, bizimkiler de, ciciannemlere kahve içmeye gittiler; ben de bşr taraftan ders çalışıyor;, diğer taraftan da, test çözüyordum saat 16.00 da bizimkiler gelmişti, annem akşam Perihan teyzen bizi yemeğe bekliyor dedi; ben gitmek istemesem de, gitmek zorun da, kaldım; Perihan teyze bahçeye büyük bir masa hazırlamış ve bizleri bekliyordu; ciciannemler de ordaydı ve hep birlikte akşam yemeğine başladık. Bir an eski günler gözümün önüne geldi, hep birlikte şen şakrak bir şekilde akşam yemeklerimiz, bir taraftan onlara eşlik ediyor, bir taraftan da o kalabalık bir aileyken mutlu günleri anımsıyordum. Yemekler bir harikaydı; zeytinyağı sarma ve biber dolması, içli köfte, ızgara balık, çeşitli mezeler, salatalar  ve en son olarak da ekmek kadayıfı vardı; yemekten sonra, ablalar bulaşığı yıkadıktan sonra kahve yapıp getirdi ve onun arkasından çaylar ikram edildi ve bunun yanın da hoş sohbetlerle konuşmalar gibi; saat 24.00 da ordan ayrılıp eve geldik, eve gelince, üzerime geceliği mi? Giydikten sonra, yatağıma uzanıp elime test kitabı mı? Alıp test çözmeye başladım annem sıcak süt getirdi, bu sütü iç artık lütfen uyu, yarın devam edersin dedi ve sessizce odanın kapısını kapattı;  sütü içtikten sonra, gözlerim nerdeyse kapanmak üzereydi, birden bire silah sesleri ile irkildim kulaklarımı sıkıca kapatmaya başladım; artık bitsin diye yalvarmaya başladım ve o halde uyuya kaldım.
Ertesi gün saat 10.00 da kalkıp, sabah kahvaltısını yaptıktan sonra,  annem ve babannemi kocaman öptükten sonra, ben babama gidiyorum dedim ve koşar adımlarla babama giderken arkamdan bir ses; Nazar nereye gidiyorsun diyordu; bir de baktım ki; Mehmet ağbi ile Nejdet nereye böyle dediler ben de babama gidiyorum, ya siz dedim; onlar da biz de dolaşmaya çıktık; hadi seni de bırakalım dediler, ben de onlarla arabaya binip, babama hep birlikte gittik, hatta ben çiçek alınca parasını Mehmet ağbi vermişti ; Mehmet ağbi ve Nejdet çiçekleri mezara diktiker ve suladılar, ben de babamla o gün ilk defa içimden konuşmaya başladım çünkü konuşmalarım bana özeldi; kimsenin duymasını istemiyordum ve hep birlikte dua okuyup, oradan ayrıldık. Mehmet ağbi;  hadi hep birlikte çorba içmeye gidelim dedi ve çorbacıya gittik; çorba içtikten sonra da beni eve bıraktılar.