O gün saat 12.00 da evden çıkmıştım, Sema ve Ayten ile yol da karşılaştık ve okula varmamıza nerdeyse az bir zaman kalmıştı; bildiri dağıtan genç bir kızla, delikanlı bize doğru yaklaştı ve bildiri kağıdını verdiler, arkadaşlarım çok korktuğu için almışlardı; bana da zorla da olsun verdiler; ben de gözlerinin önün de o bildiri kağıdını yırtıp attım; bunun üzerine bana seninle çıkışta görüşeceğiz dediler ve gittiler.
Bu olayı arkadaşlarım da şahit olmuştu ve bana Nazar ne yaptın? başın belada dikkatli ol demişlerdi. Ben de hiç önemli değil dedim çünkü Nazar bildiğini okur, işin için de ölüm olsa dahi!
Tenefüte Sema ve Ayten huzursuzdu, açıkçası korkuyorlardı çünkü o yıllar da kim vurdıya gidebilirdi herkes; son ders zili çalmış; hukuk dersinde yazılı oluyorduk, eve dönüş zili çalmıştı, okuldan çıkmış eve doğru yürürken bana doğru bir araba üzerime doğru sürmeye başladı; tam o sıra da durumu gören Balzan ve Yüksel beni tuttukları gibi duvara doğru sürüklediler ve hayatımı kurtarmışlardı, şoktaydım ve ağlıyordum araba az da olsa, bana çarpmıştı; bir şeyin var mı? Nazar diyorlardı ve durumu duyan ayı Metin bir kaç kişiyi toplamış yanıma geldi; Nazar kimdi onlar diye sormaya başladı; Sema ve Ayten durumu anlatınca, bana doğru dönerek sen hiç ağbi dayağı yedin mi? dedi; ben de hayır, ağbim yok ki!
O da bundan sonra var hem de bir sürü, bir daha hiç kimseye kafa tutma; eğer Balzan ve Yüksel olmasaydı ne olurdu sen düşün dedi ve beni eve kadar getirdiler, anneme de küçük bir kaza geçirdi; önemli bir şey yok, biz kardeşimizi eve getirdik, teyze dediler.
Annem onlar gittikten sonra; arkadaşların seni çok seviyor anlaşılan, sevindim böyle candan arkadaşlarının olmasına dedi. Eğer annem bir bilseydi; bir tarafın sol, diğer tarafın sağcı grup olduğunu acaba ne yapardı? Ama bunu anneme söylemek hiç istemiyordum.
Gerçi ilk başlarda bir hayli kötü başlamıştık ama; onlar daha sonra, hiç bir tarafta yer almadığımı öğrenince beni kızkardeşleri gibi sevip koruyorlardı ve ertesi günü hafta sonu tatiliydi.
Bir kaç dakika sonra; ablam eve gelmişti, beni o halde görünce bir hayli endişeli olarak bir hayli korkmuştu; annem de akşam yemeğini hazırlarken ne olduğunu sordu? ben de olan biteni anlattım, ablam her şeyi başından beri biliyordu, fakat anneme hiç bir şekilde anlatmıyordu; bu yaşananlar ikimizin arasında bir sırdı.
Akşam yemeğini yedikten sonra; babaannem benim kaza haberi alınca hemen geldi ve beni bir hayli merak etmişti; beni görünce bir hayli rahatladı ve o gece biz de kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Ailem
RastgeleHerkesin bir ailesi vardır; hiç unutamadığı ve unutmak istemedikleri bu roman gerçekten alınmıştır, yaşanan tüm olay olduğu gibi hiç bir şekilde hayal ürünü değildir; saygılarımla