"Beni sonsuza dek burada tutamazsınız!" diye bağırdım.
Jordan güldü, "Meydan mı okuyorsun?"
Dişlerimi birbirine sürttüm, "Ben ciddiyim!"
Declan cevap verdi, "Naomi, bu senin iyiliğin için."
"Hayır iyiliğim için falan değil." dedim, "Ve siz beni buraya kitleyemezsiniz."
"Aslında, evet yapabiliriz," dedi Bennett ve haklıydı.
İnledim ve kendimi yatağa sırt üstü bıraktım. Çocuklar kapının hemen arkasındaydılar.
Hala uyandığımda olduğum yerde, yani sonradan Bennett'ın odası olduğunu öğrendiğim odadaydım. Aslında bu en şaşırtıcı olan şey değildi, daha şaşırtıcı olan bu evin ailesinin değil, kendi özel mülkiyeti olmasıydı. Jordan'ın deyişiyle bir bekar eviydi. Burada tek başına yaşıyordu ve sadece pazartesi, çarşamba ve cumartesi günleri gelen bir hizmetçisi vardı. Ama şuan önemli olan buranın neresi olduğu değil, benim neden hala burada olduğumdu.
Ben izin vermediğim halde beni buraya gerçekten kitleyeceklerdi. Onlara artık daha iyi hissettiğimi, okula gidebilecek kadar iyi olduğumu söylemiştim. Onlar ise hayır dedi. Onlara eve gidebilecek kadar iyi olduğumu söyledim. Onlar hayır dedi. Onlara tuvalete tek başıma gidebilecek kadar iyi olduğumu söyledim. Onlar yine hayır dedi.
Bu odadan dışarı adımımı atmama izin vermiyorlardı. Jordan bilgisayar yeteneğini kullanıp okul ve ailemi kandırmayı başarmış olsa da okulun bir gününü daha kaçıramazdım. Ödevlerimi ve sınıf çalışmalarını kaçırdığım için rahatsız hissediyordum (Bu ineklere özel bir durum). Ve okuldaki kimseye kaçırdığım şeyleri soramazdım (Bu bana özel bir durum). Ve tabi ki çocuklara hiç soramazdım.
Üç haftalığına okuldan uzaklaştırılmışlardı. Evet, üç haftalığına. Uzaklaştırma aldıklarına değil sadece üç hafta aldıklarına şaşırmıştım. Müdire Barnes onları bu kadar kolay salmazdı, özellikle üçünün pazartesi günü yaptığı şeyden sonra. Bir aylığına ya da iki aylığına uzaklaştırılırlar sanmıştım. Yani normalde daha basit şeylerde daha fazla uzaklaştırma cezası verilirdi. Mesela bir keresinde bir çift hizmetli odasında öpüşürken Müdire tarafından yakalanmıştı ve ikisi de farklı iki zamanda ikişer ay okuldan uzaklaştırılmışlardı. Yani birisi uzaklaştırıldığında diğeri okuldaydı ve diğeri uzaklaştırıldığında da partneri okuldaydı. Böylece tam dört ay birbirlerini görememişlerdi.
Ama Jordan, Bennett'ın müdireye rüşvet verdiğini böylece her birine bir hafta olmak üzere toplamda üç hafta uzaklaştırıldıklarını söylemişti. Jordan'ın deyişiyle onunla uzlaşmaya varmak çok zor olmuştu. Bennett, Starbucks görevlisinde yaptığı şeyin aynısını yapmıştı. Ama Müdire Barnes, Bennett paranın miktarını çok ama çok daha fazla arttırmadan rüşvete yanaşmamıştı. Jordan'ın söylediğine göre ikisi de görebileceğiniz en ifadesiz yüzleri takınmışlardı. Müdire Barnes, Bennett paranın miktarını dört basamaklı hanelere çıkartana kadar taviz vermemişti. Sonuç olarak üçünün de ailesi okula çağırılmamıştı ve Bennett olayı halletmişti.
"Hey Naomi," Jordan kapının arkasından beni yoklamak için sordu, "Hala kızgın mısın?"
Minderi kapıya fırlattığımda muhtemelen Jordan'dan olan bir viyaklama sesi duyuldu. Zaferle sırıttım.
"Bilmem, gelip kendin görmeye ne dersin?"
Birkaç saniye durdu, "Yok, hiç gerek yok, iyiyim böyle."
Üçünün de arkasında kamp kurduğu kapalı kapıya baktım.
"Şanslısın ki aramızda bir kapı var-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Good Girl's Bad Boys: The Good, The Bad, And The Bullied (Türkçe Çeviri)
Humor"Aslında oldukça basit," dedi Bennett. "Sen bizim iyi kızımız olacaksın," Declan başladı. Jordan gülümsedi, "Ve biz de senin kötü çocukların olacağız." Bir anlığına sessiz kaldım, bir onlara bir sözleşmeye baktıktan sonra tekrar onlara döndüm. Ardın...
