"Farklı bir şey mi var yoksa bana mı öyle geliyor?" Jordan bize sordu.
"Hayır, sana öyle geliyor," dedi Declan açık açık.
Kafamı iki yana salladım. "Hayır, Jordan haklı-"
"Bu bir ilk," dedi Declan.
"Ah, evet- bekle, hey!"
"Çocuklar kesin şunu," dedi Bennett çocuklara, "Bence de gerçekten farklı bir şeyler var."
"Vay be Jordie, gerçekten haklıymışsın."
Jordan yüzünü buruşturdu, "Dostum, bana öyle deme."
"Neden?" Declan belli belirsiz gülümsedi, "Yoksa bunu sadece senin Candy mi söyleyebilir?"
"Birincisi onun adı Candice. Ve benim için şekerlemeleri* yeterince mahvetti zaten." dedi Jordan. "İkincisi o benim Candice'im değil. Bu kız oldukça..." (*Şekerleme= Candy)
"Tuhaf?" diye tamamladı Declan.
"Ürkütücü?" Bennett da tamamladı.
"Yok be," Jordan kendisi buldu, "Bu kız deli."
"Evet, senin için deli oluyor." Declan gülerek söyledi.
"Onlardan hiç haz etmediniz değil mi?"
"Hem de hiç," Bennett cevapladı.
"Nasıl olur?" diye sordum. Cevabı zaten bildiğimi söyleyen bir his vardı içimde ama bir de onlardan, kızlar hakkındaki düşüncelerini duymak istedim.
"Şey, onlar kabalar," dedi Jordan.
"Çok popülerler," dedi Bennett.
"Ve çok çatlaklar," dedi Declan, tabi ben yine gerçek kelimeye çok yakın olan bu kelimeyi kullansam da, her iki kelime de duruma uyuyordu.
"Ve çok... korkutucular," Hepsi aynı anda ürpererek söyledi.
Homurdanmamı engelleyemedim. "Dedi okulun en korkutucu çocukları."
"Ama bizim korkutuculuğumuz farklı. Bizim ünümüz, görünüşümüz korkutucu," dedi Jordan. "Onlarsa sadece kabalar. İnsanların acıları ve özgüvensizlikleriyle beslenen birkaç zorbalar işte. Onlar aynı şu donuk bakan ve diyetleri salata, su, hava ve insanların acılarından oluşan Barbie bebekler gibiler. Ve kendilerinin herkesten çok daha iyi olduklarını düşünüyorlar. Hiç de tipim değiller."
"Evet, haklısın," dedim istemeyerek.
Bennett bana baktı. "Naomi, biliyorum sadece onlarla arkadaş olmak istiyorsun. Ama neden onlar? Okulda başka kızlar da vardır herhalde, neden buradaki en kaba, en popüler kızlar?"
"Sadece onlarla arkadaş olmak istemiyorum," dedim onlara, dolabıma yaslanırken. "Zaten siz varsınız çocuklar, ve bu benim istediğimden de fazla. Ama onlarla da arkadaş olmak istiyorum, aynı zamanda istemiyorum da."
"Anlamıyorum," dedi Declan açıkça.
"Ben de," diyerek acı bir şekilde itiraf ettim. "Evet, kabalar, evet, bana düzenli olarak zorbalık yapıyorlar hatta programımız bile var, şuan 10 dakika önce zorbalığa uğramam gerekirdi. Ama bunun yanında, onlar popülerler."
"Evet, popülerler. Ee, ne olmuş?" Jordan sordu.
"Yeter!" Dolabıma yumruk atarak bağırdığımda çocuklar şaşkınlıkla geri çekildi. "Onlar popülerler ve ben de değilim. Biliyorum, bunu umursayacak son insan olmalıyım. Ama bu popüler olmayan bir çocuğun zayıflığı, zaafı, hayali ve popüler olma arzusu. Küçüklüğümden beri, her gün, her hafta zorbalığa uğrarken, popüler olmanın nasıl bir şey olduğunu merak ederdim. Bu herkesin hayalidir. Ve eğer popüler olamazsam da, sadece normal olmak isterdim. Sadece normal bir öğrenci, zorbalığa uğramayan bir kişi, arkadaşları olan biri ve -sanki böyle bir şeyin olması mümkünmüş gibi- erkek arkadaşı olan bir kız gibi davranılmayı isterdim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Good Girl's Bad Boys: The Good, The Bad, And The Bullied (Türkçe Çeviri)
Humor"Aslında oldukça basit," dedi Bennett. "Sen bizim iyi kızımız olacaksın," Declan başladı. Jordan gülümsedi, "Ve biz de senin kötü çocukların olacağız." Bir anlığına sessiz kaldım, bir onlara bir sözleşmeye baktıktan sonra tekrar onlara döndüm. Ardın...
