ငါကဂိမ္းထဲကိုဝင္ႏိုင္တယ္ -ICETG's (ငါကဂိမ်းထဲကိုဝင်နိုင်တယ် -ICETG's)

chapter 31

အခန်း ၃၁: တကယ်တန်ဖိုးနည်းနည်းလေး!

ချင်လင်က လူများနှင့်အတူကူညီရန်ရှေ့ထွက်လာသော ချန်တပေကိုကြည့်ပြီး ညွှန်ကြားလိုက်သည်_ ''ဒီငါးတွေကို ငါးကန်ထဲထည့်လိုက်ပါ''

စံအိမ်တွင် အရင်ကတည်းက ငါးမျှားသည့်အစီအစဉ်ရှိသည်။ ခရီးသွားများကို ငါးမျှားရန် ငါးမျှားတံငှားပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ငါးများကိုချိန်ကြည့်ပြီးလျှင် ခရီးသည်များကိုယ်တိုင် ငါးကိုင်ကြ၏။ ပြီးလျှင် ပေါင်းစား ကင်စားကြသည်။

စံအိမ်သို့ကစားရန်လာကြသူများအတွက် ပျော်ရွှင်စရာတစ်မျိုးပင်။

သို့သော်သူဤမြေကို လေလံဆွဲစဉ်က ငါးကန်ထဲတွင်ငါးမရှိတော့။ ထို့ကြောင့် ငါးကန်ထဲသို့ ငါးထပ်ဖြည့်ရသည်။ ငါးတချို့ကိုသယ်လာရ၏။ နောက်ပြီး ထိုသဘာဝငါးများက လူကြိုက်များသောအချက်တစ်ချက်ပင်။

ငါးမျှားသည့်အပြင် ခရီးသည်များက ခန်းမထဲမှငါးကိုတိုက်ရိုက်ဝယ်ယူပြီး ကိုယ်တိုင်ချက်စားကြသေးသည်။ ထိုအတွက်လည်း သီးသန့်စီစဉ်ပေးရ၏။

သို့သော် လယ်တောအိမ်သို့ လာရောက်လည်ပတ်သူများက ငါးမျှားတတ်သည်ဖြစ်စေ မတတ်သည်ဖြစ်စေ ငါးမျှားတံငှားပြီး စမ်းသပ်ကြည့်ကြပေမည်။ ငါးတစ်ကောင်မှ မရသည်လည်း ဖြစ်ဖို့များ၏။

ချန်တပေက စကားတစ်ခွန်းမှမဆိုဘဲ ချက်ချင်းကားပေါ်တက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အစောင့်နှစ်ယောက်အား ကားပေါ်မှရေပုံးနှစ်ပုံးကိုချရန် ညွှန်ကြားလိုက်၏။

''ကြီးလိုက်တဲ့ငါး'' အစောင့်တစ်ယောက်က အံ့အားသင့်စွာပြောလိုက်သည်။ သူက အကောင်ကြီးကို သေသေချာချာမြင်သွားသည်။

''ဒီအကောင်က ပေါင် ၃၀ ကျော်မှာပေါ့ ဟုတ်လား? တစ်ကောင်မကဘူး!'' တခြားတစ်ယောက်ကလည်း အံ့အားသင့်သွားသည်။

စာဖိုမှူးဝတ်စုံဝတ်ထားသော ဆရာလင်းကလည်း စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ရေပုံးကိုသွားကြည့်ကာ မျက်လုံးပြူးသွားသည်_ ''သူဌေး... ဒါသဘာဝငါးတွေလား?''

''ဆရာလင်းက အမြင်ရှိတယ်'' ချင်လင်က ပြုံးရင်းပြောလိုက်သည်။