Chapter 45

5.4K 194 47
                                    

~ Love Ego ~
💜 Unicode 💜

အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်သွားတဲ့အခြေအနေ၊
နေရောင့်လက်တစ်ဖက်က အငယ့်ခါးသိမ်လေးပေါ်မှာ နောက်တစ်ဖက်က ပေါင်တံသွယ်တစ်ဖက်ကိုရစ်ပတ်ထားတယ်။ စကားတစ်ခွန်းမှမပြောနိုင်တဲ့နှစ်ယောက်က နည်းနည်းတော့ဆွံအသွားသလိုပဲ။

"ဒါမှမဟုတ်....ကိုယ်ထင်သလို....အဲ့နေ့ကအထဲထိမရောက်သွားတာလား...."

"ဟင်...."

အငယ်ကသူ့ကိုကြောင်တောင်တောင်လေးကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့အဲ့ဒီနေ့ကဖြစ်စဥ်အစအဆုံးမှတ်မိဆုံးသူက သူကိုယ်တိုင်မို့ ကိုယ့်အတွေးတွေကိုယ်ပြန်စီရင်း အဲ့ဒီလူကြီးရဲ့သူ့ဆီအဖျားအနားလေးဝင်ရောက်နေတဲ့မြင်ကွင်းကိုရုတ်တရက် ပြန်မြင်ယောင်မိတယ်။

အာ.....အဲ့နေ့က ဒီလောက်တောင်မဝင်ဘူး "

ဟမ်......ဒါကိုယ်တစ်ဝက်တောင်မထည့်ရသေးဘူးလေ ဒီလောက်တောင်မဝင်ဘူးဆိုတာက သဘောကမြှုပ်ရုံလေးပဲပေါ့ ကိုယ်ကတွင်းမတူးခဲ့ရဘူးပေါ့ "

ဟမ်....ဘယ်တွင်း"

အာ....ကိုယ်...ကိုယ်ထင်တာက....ကိုယ်လုံးဝအပြတ်ကြမ်းတမ်းပြီး ဖောင်းဒိုင်းခဲ့တယ်ထင်တာ....တော်သေးတာပေါ့....တကယ်တော်သေးတယ်။ ကိုယ်မူးနေတာတောင် မင်းနာမှာကြောက်နေခဲ့တာဖြစ်မယ်....ဒါကြောင့်ကိုယ်စိတ်ထဲထင့်နေတာ ။ ဒါဆို....ကိုယ်တို့အခုပထမဆုံးအကြိမ်ပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား...။

ဟို......"

အငယ်လေးက တောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်လုပ်နေတော့ နေရောင်ကချက်ချင်းပဲ ကလေးမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲနမ်းပစ်လိုက်တယ်။

ပြွတ်.....ကောင်းတယ်.....အခုအချိန်ခံစားချက်ကအမြင့်ဆုံးတောင်ရောက်နှင့်နေပြီ.....နာသေးလား"

ဟို.....အရမ်းတော့မဟုတ်...."

နည်းနည်းထပ်ထည့်မယ်"

ဟင်....ထည့်တာက...အာ့.....အား.....ဟူး.......ဟင်း"

ပြွတ်....အင်း...နာနေလား....ငယ်ရပ်ချင်လား....အခုရပ်ကြမလား....ကိုယ့်ကိုသေချာပြော။"

ဟင့်အင်း....အကုန်ပေး..."

ဟမ်"

သူကြားလိုက်တဲ့စကားကို သူ့နားသူမယုံသက်ာနဲ့နေရောင်အငယ့်ကိုပြန်ငုံ့ကြည့်တယ်။ အငယ်လေးကသူ့ရင်ဘက်ပေါ် လက်တစ်ဖက်နဲ့ထောင့်ကာတွန်းထားရင်း သူ့ကိုလှလှပပလေးမော့ကြည့်နေတာ။

မချိုပေမယ့်...မခါးပါဘူးWhere stories live. Discover now