မချိုပေမယ့်...မခါးပါဘူး

Chapter 18

~ Here I'm ~

💜 Unicode 💜

စင်ပေါ်မှာ လက်တွဲပြီးရပ်နေတဲ့ ပြိုင်ပွဲဝင်၁၁ယောက်က တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက်ဆွဲပြီး အတုန်တုန်အယင်ယင်နဲ့ရပ်နေကြပြီ။ ဒိုင်လူကြီးကုဋေရဲ့အသံမှာ တစ်ဝင်းလုံး အပ်ကျသံတောင်မကြားပဲ တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ Alexဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့ အငယ့်ပါတနာ Keraကတော့ Passဖြစ်ပြီးသားသူတွေမို့ ​အပြုံးကိုယ်စီနဲ့ ကျန်တဲ့သူတွေကို အားပေးဖို့အသင့်ဖြစ်နေကြပြီ။

ကဲ.....ပထမနေရာကတော့........... Ms.Nadia Juliette "

Yay....yes....ဒါပဲကွ "

Nadiaက အသည်းအသန်ခုန်ပေါက်ပြီး ပျော်ရွှင်နေတုန်း အငယ်ကတော့ သက်ပြင်းလေးချကာ ခေါင်းလေးငုံ့ချပြီးပြုံးလိုက်တယ်။ Alexကကျန်တဲ့သူတွေကိုအားပေးနေတုန်း Keraက အငယ့်ကိုလာဖက်ထားတယ်။

အဆင်ပြေတယ်...အဆင်ပြေတယ်......ငါဆွဲခေါ်သွားပေးမယ်။ နင်ကအရမ်းလှပြီးအရမ်းတော်တာ။ အရံတစ်ကားလောက် ရိုက်လိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းနာမည်ရသွားမှာ။ ငါ့ကိုယုံ နင်ကအရမ်းတော်တာ......သိတယ်မလား။ "

အင်း.....ပြေတယ်.....နင်ရှိနေလို့အရမ်းအဆင်ပြေတယ်။"

ဟုတ်ပြီ။ တော်တယ်။ ဘာမှအားမငယ်နဲ့။

Keraက သူနဲ့မတူအောင် အရမ်းရင့်ကျက်တဲ့အသွင်ကြီးနဲ့ အငယ့်မျက်နှာလေးကိုကိုင်ပြီး အားပေးတယ်။ အငယ်က သူ့ကိုနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်လေးပြုံးပြတယ်။ စိတ်မကောင်းတော့ဖြစ်ပေမယ့် ဒီလိုအချိန်မှာ သူ့ကိုအားပေးနေတဲ့ Keraတစ်ယောက်ရှိနေတာ တော်သေးတယ်လို့ တွေးမိတယ်။ Nadiaကတော့ လုံးဝကိုအပျော်တပိုက်နဲ့ စင်ပေါ်ခုန်ပေါက်နေပြီ။ ဒီအချိန်မှာတော့ ကုဋေနဲ့ Gumကအငယ့်မျက်နှာကို သေချာကြည့်ပြီး အကဲခတ်နေကြသလို မိုင်ကလဲ နာဒီယာကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်နေကြတယ်။ အားလုံးခုန်ပေါက်ပျော်နေရင်းက ရုတ်တရက်မိုင်က ​ရှေ့ကမိုက်ဆီငုံ့ချပြီး ကုဋေလက်ထဲကစာရွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။"

မဟုတ်သေးပါဘူး ဥက္ကဋ္ဌ ရှင်မှားနေပြီလေ။ "

ဟမ် ကျုပ်ကလား။"